[శ్రీ గొర్రెపాటి శ్రీను రచించిన ‘ప్రణయ దృశ్యకావ్యం’ అనే కవితని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]
అర్ధరాత్రి దాటాకెప్పుడో
డాబాపై పచార్లు చేస్తూ
రాని నిద్ర కోసం అన్వేషిస్తుంటావు!
వెండి వెన్నెల
పిండారబోసినట్లుగా చుట్టూ పరచుకున్న సమయాల్లో
వినీల గగన సీమవైపు కాంక్షగా
నా రాక కోసం నిరీక్షిస్తుంటావని తెలుసు!
వెన్నెల రాజు వన్నెలు చిందిస్తూ కదులుతుంటే..
నిండైన చందమామలో నా రూపాన్ని చూడాలనుకుంటూ
తపిస్తుంటావని అర్థమవుతుంటూనే ఉంటుంది!
ఆశలెన్నో నయనాల్లో మెరుస్తుంటే
ప్రకృతిలో నా రూప జాడలేమైనా అగుపిస్తాయేమోనని
నీలో నువ్వే హృదయాన్ని ప్రశ్నించుకుంటూ
దిక్కులన్నీ పరికిస్తుంటావని
నా మనస్సుకు సందేశాలెన్నో చేరుతుంటాయి నేస్తమా!?
ఇంతకీ నేనెక్కడ ఉన్నాననేగా నీ సంశయం!
స్వప్నలోక విహారివై ..
మగత నిద్రలో నువ్వుండగా..
పారవశ్య ప్రపంచాన.. నీ తోడవుతుంటాను!
కలో నిజమో తెలియని సందిగ్ధంలో నువ్వుండగా
..కలల వరమై వస్తాను!
కల కాదంటూ నిజం చేస్తూ..
కనులముందు ప్రత్యక్షమవుతాను !
రాధలా నువ్వు..
కృష్ణుడిలా నేను..
మనమున్న చోటే బృందావనమే చెలి!
గొర్రెపాటి శ్రీను అనే కలం పేరుతో ప్రసిద్ధులైన రచయిత జి.నాగ మోహన్ కుమార్ శర్మ డిప్లమా ఇన్ మెకానికల్ ఇంజనీరింగ్ (బి.టెక్) చదివారు. వీరి తల్లిదండ్రులు శాంతకుమారి, కీ.శే.బ్రమరాచార్యులు.
ఓ ప్రైవేటు సంస్థలో డిప్యూటీ మేనేజర్‍గా పని చేస్తున్న రచయిత హైదరాబాద్ బాలనగర్ వాస్తవ్యులు.
‘వెన్నెల కిరణాలు’ (కవితాసంపుటి-2019), ‘ప్రియ సమీరాలు’ (కథాసంపుటి-2021) వెలువరించారు. త్వరలో ‘ప్రణయ దృశ్యకావ్యం’ అనే కవితాసంపుటి రాబోతోంది.