Heartrending “Aruvi”
వస్తే వొకేసారి మంచి సినెమాలు కట్టగట్టుకుని వస్తాయి. ఈ వారం యే సినెమా కూడా చూసే ధైర్యం చేసేలా లేవు. అప్పుడు పడ్డాను నెట్ మీద. అదే సుఖమనిపించింది. యెన్నో వారాల నుంచీ వాయిదా వేస్తున్న “అరువి” చూసి రాత్రంతా ఆ దుఃఖ భారంతో నిద్రకు వెలిఅయి, తెల్లారెప్పుడో నిద్రపోయాను. అంతగా కదిలించిన చిత్రం. వద్దన్నా మనసులో మెదిలే ప్రశ్న మన భాషలో ఇలాంటి చిత్రాలు యెందుకు రావు? సమాధానం నా దగ్గర కూడా లేదు.
2018లో వచ్చిన మంచి చిత్రాలలో దీన్ని తప్పకుండా చేర్చవచ్చు. ఈ యేడు తమిళంలోనే మంచి చిత్రాలు యెక్కువ వచ్చినట్టు అనుమానం. “అతి”కి మారుపేరుగా చెప్పుకునే తమిళ చిత్రాలలో ఇంత గొప్ప సంవేదనశీలి, హృదయస్పర్శి, వైవిద్యభరిత చిత్రాలు కూడా వస్తున్నాయి. ఇలాంటివి నాలాంటివాళ్ళు సబ్ టైటిల్స్ పుణ్యమాని చూడగలుగుతున్నారు. అదీ అమేజాన్ ప్రైం లాంటి వాళ్ళ సౌజన్యంతో.
వొక ఆడ టెర్రరిస్టు పట్టుబడుతుంది. ఆమెనూ, ఆమె అనుచరులనూ అందరినీ ఇంటర్వ్యూలు చేస్తూ వుంటాడు లా ఎంఫోర్స్మెంట్ అధికారి షకీల్ (మొహమ్మద్ అలి బేగ్). బయట మీడియా, సాధారణ జనాల కుతూహలం, కోలాహలం. నెమ్మదిగా కథ ముందుకూ వెనక్కూ కదులుతూ చివరికొచ్చేసరికి మనల్ను కంట తడి పెట్టించేస్తుంది.
తల్లి, తండ్రి, తమ్ముడుతో వుంటుంది అరువి. తండ్రి కూచి. తండ్రి ఆమెను విపరీతంగా గారాబం చేస్తాడు. ఇది నేను వ్రాయడం లీనియర్ గా వ్రాస్తున్నా కాని తెరపై కథనం వో లెక్కతో ముందుకూ వెనక్కూ కదులుతూ వుంటుంది. ముఖ్యంగా యెదిగిన అరువి తండ్రిని గుర్తు చేసుకోవడం ద్వారా. ఆమె అలా యే యే సందర్భాలలో తలచుకుంటుంది అన్నది గమనిస్తే దర్శకుని వ్యూహం కూడా అర్థమవుతుంది. వ్యూహం అన్నప్పుడు మూడు కథలను వొకే చిత్రంలో జడలా అల్లేశాడు. దేనికదే కథ చెప్పినా వొక trilogy అయ్యేది. కానీ ఈ అనుభవం వేరు.
అరుణ్ ప్రభు పురుషోత్తమన్. ఈ పేరు గుర్తు పెట్టుకోండి. ఈ చిత్రానికి కథ, దర్శకత్వం అతనే. ఇది అతని మొదటి చిత్రమంటే నమ్మలేము. అంత బాగా చేశాడు. తర్వాత చెప్పుకోవాల్సింది మరచిపోలేని అరువి (అదితి బాలన్) ముఖాన్నీ, నటననీ. చాలా బాగా చేసింది. మిగతా పాత్రలు వేసిన వారందరూ కూడా చాలా బాగా చేశారు. షెల్లి కేలిస్త్ చాయాగ్రహణం దర్శకుని వ్యూహాన్ని సహకరిస్తూ అందంగా వుంది. నాకు పాటలు ఆ అనువాదం వల్ల పూర్తి లోతు అందక పోయినా ఆ పాటల సాహిత్యమూ సంగీతమూ (బిందు మాలిని, వేదాంత్ భరద్వాజ్) బాగున్నాయి. తమిళం వచ్చినవారు చాలా బాగా ఆస్వాదించగలరు. తప్పక చూడాల్సిన చిత్రం ఇది. చిన్న చిన్న చోట్ల అభ్యంతరం అనిపించినా అవి ఈ చిత్రం సాధించిన దాని ముందు పట్టించుకోతగ్గది కాదనిపిస్తుంది. యెలాగంటే, వో చోట అరువి కన్స్యూమరిజం మీద చాలా పెద్ద ఉపన్యాసం లాంటి డైలాగులు చెబుతుంది. అది వొక్కటే వో చిత్రంగా తీయవచ్చు, లేదా రేఖామాత్రంగా స్పర్శించి చూసేవాడు తన మనసులో దాన్ని uncompress చేసుకోవచ్చు. కాని సినెమాకు మాత్రం అది భాష కాదు.
ఇక్కడి నుంచి కథను అనివార్యంగా నేను చర్చించాలి. కాబట్టి spoiler alert ఇవ్వబడిందిగా భావించి ముందుకెళ్ళండి.
కథ మూడు పాయలు అన్నాను కదా. వొకటి సెక్సు పట్ల మనకున్న “నైతికత” (so called). వొక మనిషికి ఎయిడ్స్ సోకిందని తెలీగానే ఆ మనిషి నైతికతను ప్రశ్నిచి, ఆ మనిషిని వెలివేయడం, హీనంగా చూడటం వగైరా. ఈ విషయంలో ఆడా మగా తేడా లేదు. అందుకే ఈ చిత్రంలో వో ట్రాన్స్జెండర్ ఎమిలి (అంజలి వరదన్, చాలా బాగా చేసింది) అరువికి తోడు నిలుస్తుంది. మరోపక్క అలాంటి మనుషులకు అక్కున చేర్చుకుని మానసికంగా ధైర్యం ఇవ్వకపోవడంతో పాటు సరైన వైద్య సదుపాయాలు కూడా తగినంతగా లేవు. ఇంకో కథ మన టీవీలలో వచ్చే రకరకాల రచ్చబండ కార్యక్రమాల మీద నుంచి ముసుగు యెత్తేయడం. కేవలం ఆ షోల మీద నుంచే కాదు, ప్రేక్షకులమైన మన మనస్సులో పేరుకుపోయిన jundgementality (అన్నిటి మీదా తీర్పులు ప్రకటించే బుద్ధి), voyeurism (ఇతరుల వ్యక్తిగత జీవితాలలో తొంగి చూసే బుధ్ధి) ల మీద నుంచి కూడా తెరలు యెత్తేస్తుంది ఈ చిత్రం. అరువి కథను టీవీలో వొక ఎపిసోడ్ చేస్తున్నప్పుడు రకరకాల మార్పుల కనుగుణంగా ఆ నిర్మాత తన వ్యూహాలను మార్చుకోవడం, అతనికి యెంతసేపూ తన TRPల ఆదాయాల గోల తప్ప నిజాయితీ తో తీయాలనే ఆలోచన లేనట్టు ప్రవర్తిస్తాడు. అలా ఆ షోలో వ్యాఖ్యాత కూడా. ఇక మూడో పాయ వో ఎయిడ్స్ సోకిన మనిషి పడే నరక యాతన మన కళ్ళ ముందు పెట్టడం. నిజంగానే హృదయవిదారకంగా చూపించాడు, ఆ మానసికావరణంలోని వొంటరితనం, అదీ చాలా విశాలమైన ప్రకృతి మధ్య, జనావాసాలకు దూరమైన స్థావరంలో. చూస్తున్న మనకు లోపలెక్కడో కల్లుక్కు మంటుంది.
![](https://sanchika.com/wp-content/uploads/2019/01/Aruvi-poster.png)
![](https://sanchika.com/wp-content/plugins/wp-content-copy-protector/images/transparent.gif)
ఇది స్థూలంగా కథ అయితే, ఇందులో ఉపకథలు అనేకం. చాలా నైపుణ్యంగా అల్లినవి. వొకే చిత్రంలో ఎయిడ్స్ సోకిన మనిషి వ్యథ, వో ట్రాన్స్జెండర్ వ్యక్తి ని వో ముఖ్య పాత్రలో మన ముందు పెట్టడం, సెక్సు పట్ల సమాజానికి వున్న ద్వంద్వ వైఖరి, కుటుంబంలో కూడా సెక్సు విషయంలో చాలా తీవ్రమైన భావజాలం వుండి కుటుంబ సభ్యురాలినే, ప్రెమించి పెద్ద చేసిన అమ్మాయినే అమానుషంగా హిన్సిచే గుణం, టీవీలలో వచ్చే దొంగ షోలు, ప్రేక్షకులలఓ వుండే voyeurism, judgementality ఇలాంటివన్ని చాలా సమర్థవంతంగా చెప్పగలగడం నిజంగా గొప్ప విషయమే. అరువి నా strong recommendation.
![](https://sanchika.com/wp-content/uploads/2018/03/PareshDoshi.jpg)
సాహిత్యం, సినిమా రెండు ప్రాణాలు అయినా ప్రతి art form ని ఇష్టపడే పరేష్ ఎన్. దోషి బహుమతులు పొందిన కథలు వ్రాశారు. కవిత్వం రాశారు. ప్రస్తుతం సారంగలో “చిన్న మాట! ఒక చిన్న మాట!!” వ్రాస్తున్నారు.
7 Comments
పవన కుమార్.బి
మీరు “మన తెలుగులో ఇటువంటి సినిమాలెందుకు రావు” అనే శీర్షికతో ఒక వ్యాసం రాయండి. అప్పుడైనా ఈ దర్శకులకు చలనం వస్తుందేమో చూడాలి. ఏదేమైనా అరువిని మన తెలుగులో మెజారిటీ ప్రజలు అంగీకరించరు. (నా ఒపీనియన్ మాత్రమే.) నిర్మాతకి డబ్బులు వృధా. అంతెందుకు ఈ సినిమా డబ్బింగ్ రిలీజ్ చేసినా ఎంతమంది చూస్తారనేది ప్రశ్న.
Paresh Doshi
నిజమే. ఒప్పుకోక తప్పదు. విమర్శించాలని కాకుండా ఒక రకమైన నిరాశ. కనీసం డబ్బింగ్ చిత్రం ఆడినా సంతోషం. ఒక్క 2018 లొనే విభిన్న అంశాలపై తమిళ సినిమాలు వచ్చాయి. మనకు ప్రేమ, పగ, హింస ఇవే. Let us hope things will look up.
Parish Doshi
Thank you Pavan Kumar B for your response.
నిజమే. ఒప్పుకోక తప్పదు. విమర్శించాలని కాకుండా ఒక రకమైన నిరాశ. కనీసం డబ్బింగ్ చిత్రం ఆడినా సంతోషం. ఒక్క 2018 లొనే విభిన్న అంశాలపై తమిళ సినిమాలు వచ్చాయి. మనకు ప్రేమ, పగ, హింస ఇవే. Let us hope things will look up.
Anil అట్లూరి
చక్కని సమీక్ష. ఆ తమిళ సినిమా కి న్యాయం చేకూర్చింది. తెలుగులో కూడా వస్తాయనే నమ్మకం కలుగుతోంది. గుర్తు తెచ్చుకుంటే, రాఘవేంద్ర రావు తన తొలి దశలో నలుపు – తెలుపు చిత్రాలు ఆ నాటికి మంచివే తీశాడు. తరువాత పూర్తిగా ప్రేక్షకులని అలరించడానికే!
paresh
అవును Anil Atluri. ఈ మధ్యే తగ్గినది.
సూఫీ
సినిమా చూసినప్పుడు ఉన్నంత పెయిన్ ఇది చదువుతున్నప్పుడు కూడా…. నిజానికి “అరువి” ఒక ప్రేక్షకునిమీద ఒక మానసిక ప్రయోగం. ఇంకా నాలో సినిమా చూసి కూడా స్పందించే గుణం ఉందంటే నేను మనిషిగా ఉన్నాను అనే విషయాన్ని గుర్తు చేసిన సినిమా, ఇక ఆ స్క్రీన్ప్లే, కెమెరా, మేకప్, నటన ఇవన్నీ కట్టగట్టుకొని మహా విషాదాన్ని మోసుకొచ్చి.. ఆలోచనని కూడా రేకెత్తించి… నిజంగా కొత్త తరంసినిమా ని నిలబెట్టే ఈ దర్శకునికి ఒక ప్రేక్షకుడిగా ఎన్ని నమస్కారాలు చేయాలో…
Siva
మంచి సినిమా ..అందరూ తప్పకుండా చూడవలసిన మూవీ..Amazon prime లాంటి ott platform వచ్చిన తరువాత ఎలాంటి లాంగ్వేజ్ మూవీ ఐన sub titles tho చూడవచ్చు thanks to prime videos..