జ్ఞాపకాల పందిరి-171 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-171

[“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే..!!” అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.]

మరచిపోలేని మహనీయులు..!!

మనిషి జీవితంలో ఒక స్థాయికి వచ్చాక, భవిష్యత్తు గురించి, జీవితంలో స్థిరపడడం గురించి అనేక రకాలుగా ఆలోచిస్తాడు. పరిష్కార మార్గాల కోసం అన్వేషిస్తాడు. ఒక్కోసారి ఈ నేపథ్యంలో కొంచెం తికమకపడతాడు కూడా! ఇది ఆయా వ్యక్తుల ఆర్థిక పరిస్థితి మీద; కుటుంబ, విద్యా నేపథ్యం మీదా, ప్రాంతీయ స్థానిక పరిస్థితుల మీదా ఆధారపడి ఉంటుంది. స్నేహితుల ప్రభావాన్ని కూడా తీసివేయడానికి లేదు. కొందరు తెలివిగా స్వయం నిర్ణయాలతో, అపజయాలను ఎదుర్కొంటూ విజయ శిఖరాలను అధిరోహించే స్థితిలో వుంటారు. కొందరేమో ఆర్థికంగా పుష్టికరంగా ఉన్నపటికీ పదునైన నిర్ణయాలు తీసుకొనక పోవడం మూలాన జీవితంలో అపజయాలు పాలవుతుంటారు. మరికొందరు ఆర్థికంగా వెనుకబడి సరైన నిర్ణయాలు తీసుకొనకపోడం ద్వారా మంచి భవిష్యత్తును జారవిడుచుకుంటారు.

కొన్ని సందర్భాలలో, కుటుంబీకుల నుండిగానీ, స్నేహితుల నుండి గానీ, శ్రేయోభిలాషుల నుండి గానీ, ఏదో ఒక రూపంలో మార్గదర్శనం లభిస్తే వారి సూచనలతో, సహాయంతో, ప్రయోజకులు అయ్యే అవకాశం వుంది. ఇది మార్గదర్శనం చేసే వారి మీద, స్వీకరించే వారి మీద ప్రముఖంగా ఆధారపడి వుంటుంది. ఇక్కడ ఇతరుల అనుభవాలను ఉదాహరించడం కంటే కూడా నా అనుభవాలను మీ ముందు ఉంచడం శ్రేయస్కరం అని నాకు అనిపిస్తున్నది.

మా నాయన గారి ఎదుట నా బాల్యం అంతా బెదురు బెదురుగా, భయం గానే గడిచింది. ఆయన గురించి అప్పుడు అర్థం గాక, ఆయన విషయంలో అన్ని రకాలుగా అపోహపడిన విషయం వాస్తవం అని చెప్పక తప్పదు. కాస్త వయసు వచ్చాక, కాస్త ఆలోచించే గుణం అబ్బాక, ఆయనది హిట్లర్ స్వభావం కాదని, మా భవిష్యత్తు గురించి ఆయన అనుసరించిన కఠిన క్రమశిక్షణ అని, దాని వెనుక ఆయనకు, ఆయన సంతానం పైన విపరీతమైన ప్రేమ దాగి వున్నదని తెలిసింది. అంతమాత్రమే కాదు, ఆయన చెప్పే మాటలు ఎవరికైనా ఎప్పటికైనా ఉపయోగకరమైనవేనని ఇప్పుడు అర్థం అవుతున్నది.

రచయిత తల్లిదండ్రులు శ్రీ కానేటి తాతయ్య గారు, శ్రీమతి కానేటి వెంకమ్మ గారు

మర్యాదలు ఇచ్చి పుచ్చుకునే విషయంలో మా నాయన సందర్భం వచ్చినప్పుడల్లా హెచ్చరిస్తూ ఉండేవారు. “అవతలివారు ‘ఏమండీ’ అని సంభోదిస్తే, మనం కూడా ‘ఏమండీ’ అనాలి” అని చెబుతుండేవారు. అదే విధంగా “అవతలివారు ‘అరేయ్’ అంటే, నువ్వు ‘ఒరేయ్’ అనాలి” అని చెప్పేవారు. అప్పట్లో అవి వినడానికి వింతగా ఉండేవి గాని అవి ఇప్పుడు మహా సూక్తులు అనిపిస్తున్నాయి.

మా ఇంటి నుండి కొంచెం బయటికి వెళ్లడం బహు అరుదుగా ఉండేది. ముఖ్యమైన పని ఉంటే తప్ప ఎక్కడికీ వెళ్లనిచ్చేవారు కాదు. ఒకవేళ ఎక్కడికైనా వెళ్ళవలసి వస్తే ఇంట్లో ఎవరికో ఒకరికి ఎక్కడికి వెళుతున్నది చెప్పి వెళ్లాలని ఆదేశించేవారు మా నాయన. అప్పట్లో మొబైల్ ఫోన్ సంస్కృతి మన దేశంలోకి అడుగు పెట్టలేదు. ఆ సదుపాయం వున్నా అప్పట్లో ఫోను/మొబైల్ ఫోను వాడే స్థాయి కాదు మాది. ఇది జీవితంలో మంచి క్రమశిక్షణ అంశంగా నాకు అనిపిస్తుంది. ముఖ్యంగా నేను సైకిలు మీద దూరప్రాంతానికి వెళ్ళవలసి వచ్చినప్పుడు, బోలెడు సూచనలు చేసేవారు. ఎదురుగా రోడ్డుమీద రెండెడ్ల బండి/ఒంటెద్దు బండి/గుర్రపుబండి/ట్రాక్టర్/జీప్/కారు, వస్తే సైకిలు దిగి రోడ్డు ప్రక్కగా నిలబడమనేవారు. ఎత్తు ప్రదేశాలు (మాకు శివకోడు లాకుల వద్ద) వచ్చినప్పుడు సైకిలు దిగి నడిపించుకుంటూ అవతలికి వెళ్లాలని చెప్పేవారు. ఇలా ఎన్నెన్నో విషయాలు నాకే కాదు నా ద్వారా నా పిల్లలకు ఉపయోగ పడ్డాయని చెప్పక తప్పదు. సందర్భం వచ్చినప్పుడల్లా మా నాయన చేసిన సూచనలు ఇప్పటికీ నాకు గుర్తుకు వస్తుంటాయి.

నేను, నా ఇంటెర్మీడియేట్ కోర్సు, మా అక్క స్వర్గీయ కానేటి మహనీయమ్మ సంరక్షణలో నాగార్జున సాగర్ (దక్షిణ విజయపురి)లో చదువుకున్నాను. ప్రభుత్వ జూనియర్ కళాశాల హిల్ కాలనీలో (విజయపురి నార్త్) 1972-74 బ్యాచ్‌లో ఇంటెర్మీడియేట్ పూర్తిచేశాను. అక్కడ మాకు అనేకమంది అనుభవజ్ఞులైన మంచి లెక్చరర్‍లు పాఠాలు బోధించేవారు. ఎంతో బాధ్యతాయుతంగా మమ్ములను తీర్చిదిద్దేవారు. అలాంటి వారిలో మాకు తెలుగు బోధించిన మహా పండితులు డా. గోలి వెంకట్రామయ్య గారు ఒకరు.

ఇంటర్మీడియెట్ లో తెలుగు బోధించిన గురువుగారు డా. గోలి వెంకట్రామయ్య గారు

వారు సంస్కృతంలోనూ, తెలుగులోనూ గొప్ప పండితులు. ఆయన పాఠం చెప్పే విధానం చాలా గొప్పగా ఉండేది. పాఠానికి అనుబంధంగా వున్న అనేక విషయాలు ఉదాహరణగా, హృద్యంగా వర్ణించి చెప్పేవారు చమత్కారాలు, హాస్య సంభాషణలు వారికి కొట్టిన పిండి. ఆయన క్లాస్ ఎప్పుడు నిండుగా వికసించిన ముఖాలతో కళకళ లాడుతుండేది. ఆయన బోధన అంత బాగా వుండేది. విద్యార్థులెవరూ ఆ క్లాసు వదులుకునేవారు కాదు. సున్నితమైన శృంగార విశేషాలను ఆడపిల్లలకు ఇబ్బంది కలగకుండా బహు సున్నితంగా కాస్త హాస్యం జోడించి చెబుతుండేవారు గురువుగారు శ్రీ గోలి వెంకట్రామయ్య గారు. ఇదంతా ఆయన్ని పొగడడం కోసం మాత్రం కాదు. ప్రత్యక్షంగా కాకపోయినా, పరోక్షంగా ఆయన చూపించిన మార్గమే (ఏకలవ్య శిష్యరికం) నన్ను ఈనాడు ఒక రచయితను/కవిని చేసిందని చెప్పడానికి. సందర్భం వచ్చినప్పుడల్లా వెంకట్రామయ్య గారి ప్రస్తావన తీసుకురాకుండా ఉండలేను. ఆయనను ఎన్నటికీ మరచిపోలేను.

1980లో నా బి.డి.ఎస్. డిగ్రీ పూర్తి అయింది. హౌస్ సర్జెన్సీ ప్రారంభం అయింది. ఆ సంవత్సరం ఆగస్టు 15న కాలేజీలో జండా వందనం పూర్తి కాగానే మా గురువుగారు ప్రొఫెసర్ పి రామచంద్రారెడ్డి గారు పిలిచి “ప్రసాద్ సాయంత్రం సమయంలో ఏమి చేస్తున్నావ్?” అని అడిగారు. “ఖాళీగానే ఉంటున్నా సార్” అన్నా. “అయితే సాయంత్రం నా క్లినిక్‌కు రా!” అన్నారు. అలా ఆయనతో సంవత్సరకాలం పనిచేసాను. ఆయన దగ్గర పని చేయడం ఒక గొప్ప అనుభవం. చాలా వృత్తిపరమైన మెళుకువలు ఆయన దగ్గర నేర్చుకున్నాను/తెలుసుకున్నాను. చదువుకుని డిగ్రీ పాస్ కావడం వేరు, క్లినిక్ మేనేజ్‌మెంట్ పూర్తిగా వేరు. అందుచేత నా ఉద్యోగ పర్వానికి, స్వంత క్లినిక్‌కు అది ఎంతగానో ఉపయోగపడింది. నేను అడగకుండానే నాకు అప్పట్లో నెలకు రూ. 700/- ఇచ్చేవారు. చాలా ఆత్మీయంగా చూసేవారు. ఆలస్యం అయితే గురువుగారు, నేను, వారి ఇంట్లో కలసి డిన్నర్ చేసేవాళ్ళం. మా ఇంటిదగ్గర (మాసాబ్ ట్యాంక్) వదలి పెట్టి వెళ్లేవారు. అంత ప్రేమగా చూసుకునేవారు.

రచయిత గురువు గారు ప్రొ.పి.రామచంద్రా రెడ్డి గారు

అంత మాత్రమే కాదు, ప్రభుత్వ ఉద్యోగం రాకముందే, సింగరేణి కాలరీస్ ఆసుపత్రిలో (బెల్లంపల్లి) నాకు దంతవైద్యుడిగా ఉద్యోగం ఇప్పించారు. సింగరేణి ఆసుపత్రులకు ఆయన పానల్ డాక్టర్ (డెంటల్)గా ఉండేవారు.

రచయిత పెళ్లి రిసెప్షన్ (ద్వారకా హోటల్) కు వచ్చి ఆశీర్వదించిన గురువు గారు

డాక్టర్ రామలక్ష్మి గారు చీఫ్ మెడికల్ ఆఫీసర్‌గా ఉండేవారు. ఇన్ని రకాలుగా నాకు సహాయం చేసి, నా భవిష్యత్తుకు మార్గదర్శనం చేసిన మహానుభావుడు ఆయన. గురువుగారి వయస్సు ఇప్పుడు 80+. ఇప్పటికీ వారు అప్పుడప్పుడూ ఫోన్ చేసి నన్ను పలకరిస్తూ వుంటారు.

క్లినిక్ లో గురువు గారితో రచయిత

నా జీవితంలో నన్ను గైడ్ చేసినవారు ఇంకా అనేకమంది వున్నారు. వారందరికీ నా హృదయపూర్వక వందనాలు. ప్రతి క్షణం స్మరించుకోవలసిన మహోన్నత వ్యక్తులు వీరు. నా జీవితాన్ని గొప్పగా ప్రభావితం చేసిన మహాత్ములు వీరు!

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

Sagar
July 16, 2023 at 7:30 am
మీరన్నట్లు మార్గనిర్దేశం వలన కొందరి ఎదుగుదల ఉంటుంది అనడం లో సందేహమే లేదు సర్. అలాగే పెద్దల క్రమశిక్షణ ఏ నాటికైనా మనలను తీర్చి దిద్దే మార్గమని చెప్పక తప్పదు. మీ పెద్దల గురువుల మార్గదర్శనంలో ఉన్నత స్థాయికి ఎదిగిన మీకు శుభాకాంక్షలు సర్.

Reply
1. 1.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 16, 2023 at 2:27 pm
  సాగర్
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
2

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 16, 2023 at 2:27 pm
ప్రతి మనిషి వెనుక ఎవరో గొప్ప మార్గదర్శకులుంటారు.
మీకు మంచి గురువులు దొరికి మీ జీవితాన్ని తీర్చిదిద్ది మా ముందు ఇలా ఉన్నతులుగా నిలబెట్టటం సంతోషించదగ్గ విషయం.
—-ప్రొ.జనార్ధన రావు
హన్మకొండ

Reply
1. 2.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 16, 2023 at 2:28 pm
  సర్
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు సర్.
  
  Reply
3

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 16, 2023 at 2:31 pm
మీ అదృష్టం …
మీ గొప్పతనం కూడా
—ఎ.వి.అనీల్ ప్రసాద్
ఆకాశవాణి
వరంగల్

Reply
1. 3.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 16, 2023 at 2:32 pm
  ధన్యొస్మీ
  అనీల్ జి.
  
  Reply
4

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 16, 2023 at 2:33 pm
అంతటి (అందరి) మహనీయుల మధ్య పెరిగి, వారి సూచనలను గ్రహించి, మిమ్మల్ని మీరు మలచుకొన్న తీరు అద్భుతం డాక్టర్ గారూ. అభినందనలు మీకు. ‘జ్ఞాపకాల పందిరి’ ఒకరకంగా చాలామందికి స్పూర్తినిస్తోంది.
మెట్టు మురళీధర్

Reply
1. 4.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 16, 2023 at 2:34 pm
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు సర్.
  
  Reply
5

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 16, 2023 at 3:28 pm
నేనుమొట్టమొదట ఈపందిరి వేయటం లేదా అల్లటం ఆరంభించినప్పుడు అన్నాను మీరు prelude చాలాఆసక్తికరంగా చెప్తారని.ఒక మార్గదర్శనం చేసేవ్యక్తి చెప్పినట్టు ఒకపెద్దాయన థన పిల్లలకు చెప్పినట్టు ఉంటది. తండ్రి గురించి చాలాబాగా చెప్పినారు .తండ్రులందరూ అంతేనేమో! నాబాల్యస్నేహితుడు నా ఈడువాడే తన నలభైఏండ్లకొడుకుకు ఆవయసులో కూడా జాగ్రత్థలు చెప్పేవాడు.
పిల్లలు 16_20 ఏండ్లవయసప్పుడు మానాయన కుఏమీతెలువదు అనుకుంటారట.తమకు పిల్లలు కలిగినాక మానాయన పరవాలేదు బాగనే చెప్తున్నాడనుకుంటరట తరవాత తాము పెద్దయినాక మానాన్న అనుభవంముందు మాది ఎంత .చిన్నప్పుడు ఆయన చెప్తే ఏమో అనుకునేవాండ్లం అనుకుంటరట.
ఏది ఏమైనా మొదటి గురువులైన తలిదండ్రుల మార్గదర్శనము, విద్యాగురువుల ఉత్తమ మార్గదర్శనమూ లభించటంమీఆదృష్టం. Ofcourse ఆ మార్గదర్శనాన్ని స్వీకరించేసంస్కారం మీకుండటమూ గొప్పవిషయం.
అంతా శుభం జరగాలె అందరూ సుఖంగా వుండాలె అనికోరుకుంటూ—–
మీ –రామశాస్త్రి

Reply
1. 5.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 16, 2023 at 3:29 pm
  మీ స్పందనకు
  కృత జ్ఞత లు
  శాస్త్రి గారు.
  
  Reply
6

Bhujanga rao
July 16, 2023 at 4:13 pm
సర్ మీరన్నట్టు ప్రతి మనిషి ఎదుగుదలకు వారి వెనుక ఒక మంచి స్నేహితులు కానీ గొప్ప మార్గదర్శకులు ఉంటారు.మీ అదృష్టం కొద్దీ మంచి గురువులను పొంది వారి సూచనలతో ఉన్న స్థితి నుండి ఉన్నత స్థితికి చేరుకున్న మీకు హృదయపూర్వక ధన్యవాదములు సర్🙏

Reply
1. 6.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 18, 2023 at 7:39 am
  Thank you Bhujanga rao garu.
  
  Reply
7

Rajendra Prasad
July 16, 2023 at 7:18 pm
It gives immense joy remembering the gurus who influenced us and moulded us. They had been lovely people in our working place too who were our mentors. Life is meaningless if we don’t try to maintain good relationships. Your experience vindicates that sir

Reply
1. 7.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 18, 2023 at 7:37 am
  Thank you
  Prasad garu.
  
  Reply
8

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 16, 2023 at 10:26 pm
గొప్ప అంశం ప్రస్తావించారు సర్.ఒక వ్యక్తి శక్తిగా ఎదగడానికి ముందుగా తల్లిదండ్రులు, ఆపై గురువులు ఎంత గానో తోడ్పడతారు.మీకు మంచి వ్యక్తిత్వం ఉన్న అమ్మా నాయినలు దొరికారు.అలాగే మిమ్మల్ని ఈ ఉన్నత స్థితికి తీసుకు వచ్చిన గురువుల్ని స్మరించడం ఎంతో ఔన్నత్యంగా ఉంది సర్.నేడు గురు శిష్య సంబంధం ఎంతో పేలవంగా ఉంది.పైకి తీసుకు రావాలని గురువులకు ఉన్నా వినయంగా వినే విద్యార్థి ఏడి?నాడు గురువులే జీవన నిర్దేశకులు.గొప్ప వాత్సల్యం ,గౌరవం గురు శిష్యుల మధ్య ఉండేది.గురువుల మాటను ఆచరించిన మీ వంటి వారు ఎలాంటి ఉన్నత స్థితిలో ఉంటారో సోదాహరణంగా వివరించింది మీ జ్ఞాపకం.అలాగే తండ్రిని మొదటి గురువుగా భావించమని నేటి తరానికి చెప్పకనే చెప్పారు.గురువుల పట్ల మీ కృతజ్ఞతా భావం వారి ఆశీస్సులను మీకు మరింతగా అందచేస్తుంది.హృదయం నిండిపోయే అమూల్యమైన జ్ఞాపకాలను పంచుకున్నందుకు మీకు ధన్యవాదాలు సర్🙏🙏💐
—–నాగజ్యోతి శేఖర్
కాకినాడ.

Reply
1. 8.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 18, 2023 at 7:25 am
  అమ్మా
  మీ సహృదయ స్పందనకు ధన్యవాదాలు .
  
  Reply
9

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 18, 2023 at 7:24 am
గురువులను సగౌరవంగా గుర్తు పెట్టుకుని స్మరించు కోవడం చాలా గొప్ప విషయం సార్. అందులో తండ్రి ని మొదటి గురువుగా ఆదరించుకుంటూ ఆయన సూచనలు, సలహాలు మీకు ఏ విధంగా ఉపయోగ పడిందీ , తలి దండ్రుల మాట వినిన వాళ్ళు ఎవరూ చెడిపో లేదు, బాగు పడ్డారనే నగ్న సత్య సందేశాన్ని ఈ జ్ఞాపకాల పందిరి ద్వారా మాకు తెలియ పరచడం చాలా ఆనందకరం సార్. స్ఫూర్తి దాయక వ్యాసానికి హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు సార్ మీకు. మరో మీ జ్ఞాపకాల పందిరి లోని వ్యాసం కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాము. 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐🙏🙏🙏
మొహమ్మద్. అఫ్సర వలీషా
ద్వారపూడి (కోనసీమ జిల్లా)

Reply
1. 9.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 18, 2023 at 7:25 am
  అమ్మా
  నీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు .
  
  Reply
10

Shyamkumar Chagal
July 20, 2023 at 10:47 am
తల్లిదండ్రులు మనకు మొదటి గురువులు. మనకు కనిపించే రెండవ దేవుడు గురు వే సుమా.
ఎక్కడో చదివాను తండ్రి గొప్పతనం గుర్తించే సమయానికి ఆ తండ్రి ఈ లోకంలో ఉండడు అని.

మొదట్లో సంతానానికి తండ్రి చాలా గొప్పగా హీరోగా కనిపిస్తాడు. పిల్లలకు ఒక వయసు వచ్చే సమయానికి అబ్బే తండ్రి అంతా తెలివైనవాడు కాదు అనుకుంటారు. ఆ పిల్లలకు తండ్రి వయసు వచ్చే సమయానికి మా తండ్రి చాలా గొప్పవాడు అని అనుభవానికి వస్తుందని చెప్తారు. కానీ అప్పటికే చాలా ఆలస్యం జరిగిపోతుంది.
తర్వాత చాలామంది స్నేహితులు గురువుల పాత్రను పోషిస్తూ మనకు సాయం చేస్తూ ఉంటారు మన ఉన్నతికి తోడ్పడుతూ ఉంటారు. వాళ్లను కూడా మనము భగవంతుడి రూపంగా భావించాల్సిందే.
ఏది ఏమైనా వాళ్ళందరినీ ఒక మారు తలుచుకుంటూ మనందరికీ ఆస్పృహను కలిగించే రీతిలో రాసిన ఈ రచన చాలా బాగుంది. గురుతుల్లిలైన డాక్టర్ కేవీ ప్రసాద్ గారికి నా నమస్సులు

Reply
1. 10.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 25, 2023 at 5:29 pm
  మిత్రమా
  నీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
11

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 25, 2023 at 5:27 pm
పల్లె వాతావరణంలో ,బయటి ప్రపంచంతో అంతగా సంబంధం లేకుండా పెరిగిన మనలాంటి మధ్యతరగతి కుటుంబీకులకు, చిన్నతనంలో తల్లిదండ్రులు నిర్దేశించిన మార్గదర్శకాలే భవిష్యత్తులో దిక్సూచి అవుతుందని మీ యొక్క ఎదుగుదలే ఉదాహరణ. “పుట్టుకతో వచ్చిన బుద్ధి పుడకలతో కానీ పోదు” అనే సామెత తో నేను పూర్తిగా ఏకీభవించను .ఎందుకంటే పుట్టుకతో ఏ బుద్ధి వెంట రాదు . “మొక్కై వంగనిది మ్రానై వంగదు” అనే నానుడికి అనుగుణంగా చిన్నతనంలో పెద్దలు నేర్పిన నడవడిక ,వారు పెరిగిన వాతావరణం , ప్రాథమిక పాఠశాల స్థాయిలో గురువులు బోధించిన విధానాలు, ఆ లేత మనసులలో నాటుకపోయి వారి వారి భవిష్యత్తు పైన ప్రభావాన్ని చూపిస్తాయి. అందరి విషయంలో ఇలాగే జరుగుతుంది.. అని చెప్పలేము . చిల్లర మల్లరగా తిరుగుతున్న మరికొందరు, పెరిగి పెద్దవారైన తర్వాత కూడా వారి వారి ప్రవర్తనావిధానాలను మార్చుకొని సమాజంలో గౌరవ స్థానాన్ని సంపాదించుకోగలుగుతున్నారు . సత్ప్రవర్తనతో మెలగడం వలన కలిగే లాభాలను రచయిత స్వీయ అనుభవంతో వివరించిన వివరించిన విధానం చక్కగా ఉంది.
—-బి.రామ కృష్ణారెడ్డి
సికిందరాబాద్.

Reply
1. 11.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 25, 2023 at 5:28 pm
  రెడ్డి గారు ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Reply