నీ రాక కోసం….!!!

1 Comments

1. 1

   

   పుప్పాల కృష్ణ చంద్ర మౌళి

   February 7, 2021 at 4:55 pm

   ప్రోషితభర్తృకను కళ్ళకి కట్టినట్లు ఆవిష్కరించారు. సైనికుని భార్య అని ఆరంభంలోనే తెరతీసారు. నవ యుగంలా… పుట్టిస్తున్నాయంటూ ఆతని చెలిమి తలపులు ఆమెను ఎప్పుడూ నూతనంగానే ఉంచడంవలన ఆమె *జీవితాన్ని* మొదలుపెట్టిన తొలి అంకంలోనే ఉందన్నట్టు తలపులలోనే మునిగింది.కళ్ళకలువలు కంటే నా కలువ కన్నులు అని వుంటే రసజ్ఞత ఇనుమడించేది. అలా అని ఎక్కడా పట్టుసడలనీయ లేదు మీరు. మరో శకుంతలలా… తన తలపులలో తేలియాడుతూ ప్రతి చిరు సవ్వడిలో… ఆతని స్పర్శనే అనుభూతి చెందడం ఓహ్ రసజ్ఞత నిండిపోయిందమ్మా! అల్లరి అలకలను మేఘం తలపిస్తే జ్ఞాపకాల జల్లులను మనసు కురిపించడం చాలా సహజంగా ఉందమ్మా. నెలరాజు దెప్పుళ్ళు సరే తోటలోని పూలు విచారంగానేనైనా పరిమళాలను వెదజల్లక తప్పడం లేదంటూ ఈమెను విరహోత్కంఠితను చేయడం మధుర కావ్యఘట్టంలోని సన్నివేశంలా ఉంది. నీ విధి అంటూ ఓ బాధ్యతగల వనితగా నాయకిని పరిపక్వతతోడి పడతిని చేసారు. వెన్నెలను తోసేసి ఎర్రపిట్టంటూ దినరాజునుదయింపజేసి మరో రోజుని వేచియుండాల్సిందేమోనని అంటూ ఆమెకే తెలియజెప్పారు ప్రకృతి ద్వారానే! నెలరాజైనా దినరాజైనా నాయకిని సేదదీర్చలేదాయె. అందుకే నిదురరాదాయె. అలసిన పిదప సేద తీరేది ఆతని నీడలోనేగా!? అందుకే యుద్ధంలో వీరవిహారిని తలపోస్తూ బీభత్సంగా కొదమసింహంలా సంచరించే ఆ పాదద్వయం మృదు మధుర మంద మలయానిలాన్ని తోడుగా తనవైపే వస్తాయని చరణసేవకై చకోరసదృశ నయనాలతో స్వాగతం పలికేందుకు నట్టింటనే ముడుచుకున్న అరవిందంలా ఉందామె…
   ఓ రసవత్తర కావ్యంలో ఉండ వలసిన రసజ్ఞత అంతా నీ కవనఝరిలో చాలా సున్నితమైన భావాక్షరాలలో పొదిగావమ్మా! ఎక్కడా వలపు తలపుభావనను హద్దు మీరనీయకుండా ఓ త్యాగమూర్తి, ఓ రాధ,ఓ నాయకి వంటి వనిత మనసుని ఆవిష్కరించిన తీరు పరమాద్భుతం! వాగ్దేవి మీ కలంలో నిరంతరం వసియించుగాక! అభిజ్ఞాన శాకుంతలం కూడా ఇంతందంగా ఉండదు చెల్లమ్మా! టోపీ తీసేసాను సోదరీ! అభినందనలు.

   Log in to Reply