[స్వాతీ శ్రీపాద గారు రచించిన ‘ఆమె’ అనే కవితని పాఠకులకి అందిస్తున్నాము.]
గడ్డకట్టిన నదిలా
తెల్లని మంచు ముద్దలా విస్తరించి ఉంది
పొగపేరుకున్న చూపులను దాచుకుంటూ
నిండు మేఘాలను చిరునవ్వులు చేసుకు
సగం చెక్కిన విగ్రహం లా అనిపిస్తుంది.
పెదవులు కదిలించకముందే
నాలుక చివర మాటల మడతలను సరిచేసుకుంటూ
మృతభాషనూ లోలోనే దిగమింగుకుంటూ
మధుర సంగీతాలనూ
మెత్తని గులకరాళ్ళను పలకరించే నదినీటిలా
పరస్పరం ఓదార్చుకునే ఇసుక రేణువుల్లా
స్వరాలను నురగలు నురగలుగా వినిపిస్తుంది
రెల్లు పూవు కొమ్మలా ఊగే ఒంటి చివర
ముద్దమందారంలా అరవిరిసిన ఆమె
తెల్ల మేఘంలా కదిలినప్పుడు
ఒక్కసారి మగత నీళ్ళలో మునిగినట్టుగానే ఉంటుంది
ఆమె గతంలోకి పొగమంచులా కరిగినప్పుడు
ఉప్పునీటి సముద్రాలు ఉప్పొంగుతాయి
ఉనికిని ముంచేస్తూ.
అసంఖ్యాకంగా కవితలు, వందకు పైగా కథలు, అనేక నవలలు రాసిన స్వాతీ శ్రీపాద అనువాదాల ద్వారా తెలుగు సాహిత్యానికి ప్రపంచస్థాయి గుర్తింపు తెచ్చారు. స్త్రీ ఎల్లప్పుడూ అభ్యుదయపథంలో సాగాలనేదే ఆమె ఆకాంక్ష. తెలుగు, ఆంగ్లాల్లో పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేటైన స్వాతీ శ్రీపాద వార్త దినపత్రికలో వారం వారం చెలి పేజీలో ‘మానస సంచరరే’ శీర్షిక నిర్వహించారు.
