జ్ఞాపకాల పందిరి-122 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-122

సమయమా…! నీవెంత అమూల్యం…!!

‘సమయం..!!’

అవును, సమయం ఎంత అమూల్యమైనది! కరిగిపోయేదే కాని తిరిగి దాచుకునేది కాదు సమయం. అందుకే సమయం అత్యంత విలువైనది. తెలిసి కొందరు, తెలిసీ తెలియక కొందరూ, అసలు తెలియక కొందరు సమయాన్ని అనవసరంగా వృథా పరుస్తుంటారు. చేయవలసిన పనులు వాయిదా వేస్తుంటారు. తగిన సమయములో చేయవలసిన పని అప్పుడే చేసేస్తే, తరువాత సమయంలో మరో ముఖ్యమైన పనికి ఆ.. సమయం అక్కరకు రావచ్చునన్న సంగతి తెలియని వారే, సమయం గురించి సరైన అవగాహన లేనివారే ఇలా సమయం వృథా పరుస్తుంటారు. వృథా అయిపోయిన తర్వాత మాత్రమే దాని విలువ తెలుస్తుంది.

పెళ్లిళ్లకు ముహూర్తం పెట్టుకుంటారు. ముహూర్తానికి పెళ్లి చేయడం మన సంప్రదాయం. అంటే ఫలానా ముహూర్తంలో పెళ్లి జరిగితే పెళ్లికొడుక్కి, పెళ్లి కూతురికి కూడా మంచి జరుగుతుందన్నది మన సాంప్రదాయ సిద్ద నమ్మకం. ఒక రకమైన క్రమశిక్షణ కూడా! కానీ, ఈ రోజుల్లో ఎంతమంది నిర్ణయించుకున్న ముహూర్తాలకు పెళ్లిళ్లు చేసుకోగలుగుతున్నారు? పురోహితుడు మైకులో మరీ గొంతు పెంచి “ముహూర్తం దాటిపోతుంది, పెళ్లి కూతురుని తీసుకురండి” అంటూ మొత్తుకుంటుంటాడు. ముహూర్తం దాటిపోయినా ఇదే తంతు. కానీ పెళ్లికూతురు ఓ పట్టాన రాదు. ఫోటోలు తీయాలి, వీడియోలు తీయాలి, జుట్టు చెరిగిపోతే సరిజేయాలి, మేకప్ పలుచబడితే మరో దఫా మేకప్ వేయాలి, ఇలా రకరకాల కారణాలతో సమయాన్ని వృథా చేయడంలో మనవాళ్ళు ముందువరుసలో తప్పక వుంటారు (అందరూ ఇలా చేస్తారని కాదుగాని, ఎక్కువ శాతం ఇలానే ప్రవర్తిస్తారు). ఎలా చూసినా ఇందులో స్త్రీమూర్తులదే అగ్రస్థానం.

ఒక మంచి సాహిత్య కార్యక్రమానికో, సాంస్కృతిక కార్యక్రమానికో, ముఖ్య అతిథిగా, మంత్రినో, ఒక ప్రభుత్వ అధికారినో, లేదా రాజకీయ నాయకుడినే కొన్ని సంస్థలు పిలుస్తుంటాయి. మర్యాదకు కొంత, సమావేశానికి గుర్తింపు వస్తుందని మరికొంత, వారిని పిలుస్తుంటారు. కానీ వారు మాత్రం నిర్వాహకుల సమయ విలువను గుర్తించరు. కావాలని చేస్తారో, నిజంగానే పనిపడి చేస్తారో తెలియదుగానీ, అలాంటి ముఖ్య అతిథులు ఎప్పుడూ సభలకు ఆలస్యంగానే వస్తారు. అతి తక్కువమంది సమయపాలన పాటిస్తారు. ఒక సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థకు కొన్నేళ్లు అధ్యక్షుడిగా పనిచేసిన అనుభవంతో చెబుతున్న మాటలివి. ఈ ముఖ్య అతిథులు ఆలస్యంగా రావడమే కాదు, త్వరగా వెళ్లిపోయే ప్రయత్నాలు కూడా చేస్తారు. వీరి వల్ల అమూల్యమైన సమయం వృథా కావడమే కాకుండా, కార్యక్రమ రూపురేఖలు మారిపోయి, నిర్వాహకులను నిరుత్సాహ పరుస్తాయి.

ఇక తెల్లవారిన నిద్రలేవని వారు మనలో కోకొల్లలు. ఇంట్లో ఎవరైనా సరే (వ్యాధిగ్రస్థులు తప్పించి) ఐదు గంటల తర్వాత మంచం మీద ఉండడం అంత శ్రేయస్కరం కాదు. అలాంటి ఇళ్లల్లో ఎప్పుడూ దరిద్రమే తాండవిస్తుంది. బద్ధకంతో ఆలస్యంగా లేచేవాళ్ళల్లో చురుకుదనం అసలు ఉండదు. ఎప్పుడూ ఉసూరుమంటూ వుంటారు. సమయం వృథా చేయడంలో వీరు అగ్రగణ్యులు. కొంతమంది వారి వారి వృత్తులను బట్టి, ఇతర జీవన సరళిని బట్టి, సెలవు రోజుల్లోనూ, ఆదివారం ఆలస్యంగా లేస్తారు. ఇది కూడా కరెక్ట్ కాదు. ఎప్పుడు ఉదయం లేవడానికి, రాత్రి పడుకోవడానికి ఒకే సమయం మెదడులో ఫిక్స్ చేసుకోవాలి. అలారంతో పనిలేకుండా ఆయా సమయాలు పాటించ గలగాలి.

ముఖ్యంగా విద్యార్థి లోకంలో సమయపాలన, సమయ సద్వినియోగం చాలా అవసరం. ఇప్పుడు ఈ సమయంలో, ఈ రోజు చేయవలసిన పనిని బద్ధకించి మరో సమయంలో చేయొచ్చులే అనుకునేవాళ్ల సమయం చాలా వృథా అవుతుంది. అందుచేత అలాకాకుండా, ప్రతిదానికి ఒక సమయం నిర్ధారించుకోవాలి. చదువుసంధ్యలతో పాటు విందులు వినోదాలకు కూడా కొంత సమయాన్ని కేటాయించుకుని, ప్రతి నిముషాన్ని సద్వినియోగం చేసుకోవాలి.

ప్రయాణాలలో సమయపాలన లేకపోవడం వల్ల రైళ్లుగానీ, బస్సులు గానీ తప్పిపోయే అవకాశాలు ఉంటాయి. విమాన ప్రయాణాల విషయంలో ఆ శాఖ నియమనిబంధనలను అనుసరించి కొన్ని గంటలముందే విమానాశ్రయంలో రిపోర్టు చేయవలసి ఉంటుంది కనుక, ఇక్కడ పెద్దగా సమస్యలు రావు. అలాగే కొందరి ఇళ్లకు వెళ్లాల్సివచ్చినప్పుడు, విందులకు హాజరు కావలసినప్పుడు, సమయ పాలన చేయకుంటే, ఎదుటివారిని ఇబ్బంది పెట్టినవారం అవుతాము. ఇలాంటి చోటికి రెండు నిముషాలు ముందైనా వెళ్ళొచ్చుగానీ ఆలస్యంగా మాత్రం పోకూడదు.

ఈ రోజుల్లో ప్రతిదానికి ప్రవేశపరీక్షలు ఆనవాయితీగా మారాయి. ఇలాంటి సందర్భాలలో కూడా సమయాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకొనకపోతే, పరీక్షకు హాజరు కాలేక ఒక సంవత్సరం నష్టపోయే పరిస్థితులు కూడా ఎదురౌతాయి. అందుచేత సమయం విషయంలో ప్రతిఒక్కరూ అప్రమత్తంగా ఉండవలసిందే!

నేను నా విద్యార్థి దశలో ఉదయం అయిదు గంటలకే లేచేవాడిని. ముఖ్యంగా డిగ్రీ సమయంలో హాస్టల్‌లో వున్నప్పుడు, ఇతర మిత్రులు అంత త్వరగా నిద్రలేచేవారు కాదు! ఆ సమయంలో వాష్‌రూములు ఖాళీగా ఉండడం వల్ల అప్పుడు నా బట్టలు ఉతుక్కునేవాడిని. ఇది ఎందుకు చెబుతున్నానంటే ఏదైనా పనుల వల్ల రాత్రి ఆలస్యంగా పడుకున్నా ఉదయం మాత్రం నేను ఐదు గంటలకే లేవడం అలవాటు అయింది. ఇప్పటివరకూ అదే సమయం నాతో కలసి నడుస్తున్నది. అది నా అదృష్టంగానే నేను భావిస్తాను. నేనే కాదు, మా ఇంట్లో ఎవరు ఆలస్యంగా లేచినా నేను ఊరుకోను. ఈ విషయంలో మాత్రం నన్ను ఎవరైనా చండశాసనుడు అన్నా నేను బాధపడను.

ఇప్పుడు ప్రపంచవ్యాప్తంగా అందరికీ అవసరమైనదీ, అందరికీ అందుబాటులో వున్న ఆధునిక పరికరం ‘మొబైల్’. ఇది ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రజల జీవన శైలిని మార్చివేసింది. సమాచార సాధనంగా, సమాచార ప్రక్రియను సులభతరం చేసింది. ఒకప్పుడు తప్పనిసరి సందేశాలు విదేశాలకు పంపవలసి నప్పుడు సమయాన్ని బట్టి వందలు/వేలు ఖర్చు అయ్యేది. మొబైల్ ఆవిష్కరణ జరిగిన తర్వాత సమాచారం నిముషాల్లో అందించే అవకాశం అందుబాటులోకి వచ్చింది, పైగా అది ఉచితం కావడం విశేషమూ, ఆశ్చర్య కారమూనూ! ఉత్తరాలతో పనిలేకుండా పోయింది. గడియారం, కేలెండర్, కాలిక్యులేటర్, రేడియో, వార్తాపత్రికలు, పుస్తకాలు ఒకటేమిటి?మొబైల్ ఉంటే మన చేతిలో అన్నీ వున్నట్టే. ముఖ్యంగా మనియార్డర్, టెలిగ్రామ్ వంటి ప్రక్రియలు, ప్రస్తుత తరానికి తెలియకుండా చేసింది మొబైల్. అందుచేత నేటి మనిషి, ముఖ్యంగా యువత, మొబైల్ మత్తులో పడిపోయింది. మొబైల్‌కు బానిసగా మారిపోయింది. ఏదైనా ‘అతి’ అనేది ప్రమాదకరమైనది. దీనికి మొబైల్ అతీతం కాదు. మంచికి ఉపయోగించుకున్నంత వరకు, మొబైల్ అనేది మనిషికి ఉపయుక్తమైన ఆధునిక పరికరం. కానీ గంటలకొలదీ మొబైల్‌తో కాలక్షేపం చేయడం మాత్రం అమూల్యమైన సమయాన్నీ, దుర్వినియోగం చేయడమే! అందుచేత నిర్ణిత సమయాలు మాత్రమే మొబైల్ కోసం వినియోగించాలి. ప్రస్తుత అవసరాల దృష్ట్యా ఇలా మొబైల్‌ను గంటల కొద్దీ వాడే జాబితాలో, నేను కూడా ఉండవచ్చు. అందు చేత నేను కూడా మొబైల్ కోసం వినియోగించే సమయాన్ని తగ్గించుకోవడమే మంచిది అని నా మనసు హెచ్చరిస్తూనే ఉంటుంది.

ఇక స్వవిషయానికొస్తే, సమయ పాలన విషయంలో నేను ఎప్పుడూ కఠినంగానే వుంటాను. పెళ్లిళ్లు, సాహిత్య సమావేశాలు గంటలకొద్దీ ఆలస్యంగా మొదలు పెడతారని తెలిసినా, ఆహ్వానంలో వారు ప్రచురించిన సమయానికే ఆ స్థలానికి వెళ్లడం నాకు ఇప్పటికీ అలవాటే. కుటుంబంతో విందులకు వినోదాలకు పోవలసి వచ్చినప్పుడు, రైలు ప్రయాణాలు చేయవలసినప్పుడు, నాకు టెన్షన్ రావడమే కాదు, బిపి కూడా పెరుగుతుంటుంది. ఒక పట్టాన తెమలరు, తయారుకారు. మా వయస్సులు పెరుగుతున్నా ఇందులో మార్పులు మాత్రం రావడం లేదు.

ఒక వింత అనుభవం మీ ముందుంచి, ఈ వ్యాసం ముగిస్తాను. నేను నాగార్జున సాగర్‌లో మా పెద్దక్క దగ్గర వుండి ఇంటర్మీడియెట్ (1972-74) చదువుకున్నాను. సెలవుల్లోనూ, అప్పుడప్పుడూ సాయంత్రాలు, అక్క అభిమానులు, స్నేహితులు, శ్రేయోభిలాషులు వచ్చి కబుర్లు చెప్పుకునేవారు. అదొక చిన్న మహిళా సమాజం సమావేశంలా ఉండేది. అందరూ వంటా వార్పూ ముగించుకుని వచ్చేవారు. కబుర్లలో పడి, సమయం పట్టించుకునేవారు కాదు. రాత్రి అయిపోయేది, వాళ్ళు ఎంతకీ కదిలేవారు కాదు. నాకు ఆకలి మండి పోతుండేది. మా అక్క వచ్చి వంట చేస్తేగాని నేను డిన్నర్ చేసే అవకాశం లేదు మరి!

ఇలా చాలా సార్లు భరించాను, చివరికి ఒక ఆలోచన వచ్చి, ఇంటి వెనుక ఆవరణలో ఒక జామ చెట్టు ఉండేది, దానికి ఒక ఇనుప ముక్క బడి గంటలా కట్టి ఒకరోజు, వాళ్ళు ఎంతకీ కదలక పోవడంతో, వెనక్కి వెళ్లి గంటల మోగించాను. ఇది ఆ బృందంలో ఒకావిడ గ్రహించింది. “ఆమ్మో ప్రసాద్ బెల్లు కొట్టాడు పోదాం పదండి” అని నవ్వుకుంటూ అందరిని కదిలేటట్టు చేసింది. తర్వాతి కాలంలో వాళ్ళు మళ్ళీ ఎప్పుడూ అంతంత సమయం అక్క దగ్గర గడిపేవారు కాదు. సమయం చాలా విలువైనది. దానిని సద్వినియోగం చేసుకోవడమో, దుర్వినియోగం చేసుకోవడమో అనేది మన చేతిలోనే ఉంటుంది. అంత మాత్రమే కాదు, మనవల్ల ఎదుటి వారి సమయం కూడా దుర్వినియోగం కాకూడదు.

అమూల్యమైన సమయాన్ని ఎవరైనా సద్వినియోగం చేసుకోవడానికే ప్రయత్నం చేయాలి. మనకోసం అనవసరంగా ఇంకొకరి సమయాన్ని వృథా చేయడం నేరమే అవుతుంది.

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 7, 2022 at 7:09 am
సంచిక సంపాదకవర్గానికి ఇతర సాంకేతిక నిపుణుల కు హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు
–డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
హన్మకొండ

Reply
2

sagar
August 7, 2022 at 7:38 am
ఏదైనా పోగొట్టుకున్న తరువాత కానీ తెలియదు అనేదానికి సమయం కూడ ఒక ఉదాహరణ సర్. మీరన్నట్లు పొద్దున 5 లేదా 5-30 మద్యలో నిద్రలేస్తే ఉండే సౌలభ్యం ఇప్పటికీ చాలామందికి అర్ధంకాదు. ఒకవేళ చెప్తే మేము లేచి చేసేది ఏముంది అనే మాట ఒకటి. ఇక మీరు చెప్పినట్లుగ ప్రయాణాలలో ఒక పది నిమషాలు ముందు ఉండేవారూ తక్కువే. ఇక చరవాణి దాసులకు అంతమే లేదు. మీరన్నట్లు, మీరు, నేను కూడ అతీతులంకాదు. ఒకప్పుడు చేసే పుస్తకపఠనం తగ్గింది చరవాణి పుణ్యమే. కాలమే అన్నిటికీ మార్పు తెస్తుందని ఆశిద్దాం సర్. మంచి సందేశంతో వ్యాసం ఇచ్చినందుకు ధన్యవాదములు సర్.

Reply
1. 2.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 7:44 am
  సాగర్
  నీ సహృదయ స్పందనకు ధన్యవాదాల.
  
  Reply
3

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 7, 2022 at 7:47 am
👏👏👏మీ సమయ పాలన
అందరికీ ఆచరణీయమే.
—కోరాడ నరసింహారావు
విశాఖపట్నం.

Reply
1. 3.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 7:47 am
  ధన్యవాదాలండీ
  
  Reply
  1. 3.1.1
    
    మొహమ్మద్ .అఫ్సర వలీషా
    August 13, 2022 at 3:02 am
    చాలా చక్కని సందేశం సార్ తిరిగి రాని కాలం గురించి చాలా బాగా చెప్పారు. మా ఇంట్లో అంతే ఎంత లేట్ గా పడుకున్నా నమాజ్ ముందు లేవాలనేది మా కండిషన్.
    ఎంత ఎర్లీగా లేచినా మార్నింగ్ పనులు అయ్యాకే సెల్ జోలికి వెళ్ళాలి.early to bed early to rise అనడంలో చండశాసనులైనా ఓ క్రమశిక్షణ నేర్పించడంలో తప్పు లేదు.చక్కని జ్ఞాపకాల పందిరికి హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు సార్ మీకు 💐💐💐💐💐💐💐🙏🙏🙏🙏🙏🙏
    
    Reply
4

sunianu6688@gmail.com
August 7, 2022 at 7:49 am
చాలా చక్కగా చెప్పారు సర్! సమయపాలనఅనేది ప్రతి ఒక్కరూ ఖచ్చితంగా పాటిస్తే చాలా మంచిది. మా నాన్నగారు ఈ విషయంలో మాకు ఆదర్శం. కరెక్టు టైం కి బయల్దేరక పోతే ఎంతో కోపం వచ్చేది.అది ఇప్పటికి మా అన్నదమ్ములు, అక్కచెల్లులు పాటిస్తాం. ఇక ఉదయమే లేవడం అనేది కూడా మా ఇంటిలో పాటించే ఇంకొక గొప్ప విషయం. కానీ నేను night టైం3.00 వరకు చదువుకుంటూ ఉండగలిగే దాన్ని. కానీ ఉదయం5.00 కి లెవలేకపోయేడాన్ని. మా నాన్నగారు 1hour నాకు పర్మిషన్ ఇచ్చేవారు.నాకు మాత్రమే నండోయ్.ఇప్పటికీ అదే అలవాటు ఐపోయింది. అప్పుడు చందశాసానుడు అనుకున్న మా నాన్నగారి క్రమశిక్షణ వల్లే మా ఇంట్లో 7 గురు అన్నదమ్ములు, అక్కచెల్లెళ్ళు అంతా గవర్నమెంట్ ఉద్యోగాల్లో స్థిరపడి సంతోషంగా ఉన్నాము. సమయపాలన విషయంలో మేము పనిచేసే సంస్థలలో మేము ఎటువంటి అభ్యంతరాలు ఎదుర్కోలేదు. చాలా ఉపయోగకరమైన విషయాలు చెప్పిన రచయిత Dr K L V Prasad గారికి హృదయ పూర్వక ధన్యవాదాలు.👌👌👍👍💐

Reply
1. 4.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 4:24 pm
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
5

Shyamkumar chagal
August 7, 2022 at 8:57 am
Dr klv చెప్పినట్లు..దేశంలో విజయం సాధించిన ప్రతి ఒక్కరూ ఉదయం 5 లోగా నిద్ర లేస్తారు అని తెలుస్తోంది. ఇందులో NTR బ్రహ్మ ముహూర్తం అని పేరు పెట్టారు. ఈ తరానికి సమయాన్ని సద్వినియోగం చేసుకోవాలని ఆలోచన కూడ రావడం లేదు. సమయ పాలనను ఎవరూ పట్టించుకోవడం లేదు. కొన్ని సందర్భాల్లో ఆ కార్యక్రమం లో సమయానికి ఎవరూ వుండరు నేనే వుంటాను. కార్యక్రమం అయిపోయింది ఆనుకుని వెళ్లితే..ఇంకా మొదలు పెట్టని సందర్భాలు అనేకం.
ఇక mobile గురించి ఎంత చెప్పినా తక్కువే.
మంచి విషయం మీద రాశారు. అభినందనలు.

Reply
1. 5.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 4:24 pm
  కృతజ్ఞతలు శ్యామ్.
  
  Reply
6

పుట్టి. నాగలక్ష్మి
August 7, 2022 at 9:07 am
సమయపాలన మన జీవితాలను గాడి లో పెట్టడానికి మంచి టానిక్. ఈ టానిక్ గురించి మంచి టాపిక్ అందించారు.. ఉదాహరణలు బావున్నాయి.. గంట కొట్టడం మరీ మరీ నచ్చింది. అభినందనలు, ధన్యవాదాలు మీకు..

Reply
1. 6.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 4:12 pm
  ధన్యవాదాలండీ
  
  Reply
7

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 7, 2022 at 4:22 pm
సమావేశాలకో శుభ కార్యాలకో సమయానికి వెళ్ళటం అనేది కాళోజీసోదరులు కచ్చితంగాపాటించేవారు
ఎంత పెద్ద రాజకీయనాయకూడైనా ఆయన లెక్క చేసేవారూకాదు.పోతన భాగవత పంచశతి ఊత్సవాలప్పుడే అనుకుంట మెడికల్ కాలేజీఆడిటోరియంలో కవిసమ్మేళనం నాటి జాయింట్ కలెక్టరు ఆధ్యక్షతన ఏర్పాటు చేసినారు. మొదటి కవి కాళోజీ.
ఆసమావేశానికి ఒక సీనియర్ ఐ ఏ ఎస్ అధికారి వచ్చి ఉండె .ఆయనకోసం జాయింట్ కలెక్టర్ ఎదురు చూస్తూండె.ఒక ఐదు నిమిషాలు చూసి కాళోజీ గబగబా వేదిక ఎక్కి .” ఇవాళ కవిసమ్మేళనం జరుగుతున్నది నేను మొదటి కవిత్వం చదివే వాడిని. చదువుతున్న “అని ఆరోజు కరెంటు లేదు వేదిక మీద పెద్ద సెమ్మె పెట్టినారు.ఆసెమ్మె దీపంవెలుగులో తన కవిత్వం చదవటం మొదలు పెట్టిండు. విధిలేక ఏంచేసేదీ లేక సభాధ్యక్షులు ఇథరులు వారంతట వారే వేదిక ఎక్కి కూల్చోక తప్ప లేదు
తన కవిత చదివినాక కాళోజీ ” ఇవాక్ష రాజులనుధిక్కరించిన పోతన ఉత్సవాలు చేసుకుంటూ ఎవడో అధికారి రావాలని ఎదురు చూడటం అవసరమా !వచ్చేవానికి జ్ఞానం ఉండాలెగద సమయానికి పోవాలె అని” అంటూ అందరికీ తలంటి పోసినాడు .అంతేకాదు సోదరులిద్దరు కూడా తాము అధ్యక్షత వహించే సభలకు సమయం కాగానే ఎవరూపిలవకుండానే వేదిక ఎక్కి ఇవాళ సభ ఉన్నది దానికినేను అధ్రక్షూడిని అని కూర్చూనే వారు సభ ప్రారంభించక తప్పక పోయేది నిర్వాహకులకు. .అంత కచ్చితంగా కాకపోయినా ఒక ఐదారు నిమిషాలటూఇటూ పరవాలేదేమో కాని గంట లకుగంటలు ఆలస్యం క్షమించరానిది.రిసెప్షన్లలో ఐతే మరీనూ కార్డులో వారిచ్చే సమయం ఏడుగంటలు .పెండ్లికొడుకు పెండ్లి పిల్ల వచ్చేది తొమ్మిది గంటలకు.పోనీ రాగానే మొదలెడ్తారా అంటే ఫోటోసెషన్ .వచ్చిన అతిధుల ఓపికను పరీక్షిస్తారు .
ఇట్లా ఉంటది సమయ పాలన విషయం.ఈవిషయంలో మీ జ్ఞాపకాల పందిరిలో వెలిబుచ్చిన మీఆందోళన నూటికి నూరు పాళ్ళూ నిజం…
—-రామశాస్త్రి

Reply
1. 7.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 4:23 pm
  ధన్యవాదాలండీ శాస్త్రి గారు.
  
  Reply
8

Rajendra Prasad
August 7, 2022 at 4:29 pm
You said it correctly sir. Because of us others time should not be wasted.
Few year back, I attended a christian wedding in which one pastor was told to come at 5 p. m by the father of the bride. Pastor arrived to the wedding promptly by 5 p. m. But he noticed in the wedding invitation card , the time is mentioned as 4.30 p. m, he asked ” Why did you tell me 5 p.m when actually it is printed as 4. 30 p. m. The bride’s answered that by the time people come it will be 5 p. m , hence he mentioned 5 p. m to the pastor so that he may find at least a few people by the time pastor arrives. The pastor asked the bride’s father, his intension May be good but people will feel bad for that the pastor himself have been late
Rajendra Prasad

Reply
1. 8.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 9:33 pm
  Yes,its true.
  
  Reply
9

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 7, 2022 at 9:30 pm
చాలా అంటే చాల విలువైన అంశాన్ని ప్రస్తావించారు సర్.సమయం యొక్క విలువ గూర్చి మీరు చెప్పింది అక్షరాలా నిజం.సమయాన్ని సరిగా వినియోగించుకోలేక చక్కని అవకాశాలు కోల్పోయిన వారు ఎందరో.వినియోగించుకొని లాభపడ్డ వారు కొందరు.తరలిరాని సమయం గూర్చి మా అందరికీ మంచి హెచ్చరిక చేస్తూ…నిమిషం కూడా వృధా చేయక సాగే మీకు నమస్కరిస్తూ ధన్యవాదాలు సర్🙏🙏💐
—నాగజ్యోతి శేఖర్
కాకినాడ.

Reply
1. 9.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 7, 2022 at 9:30 pm
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
10

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 8, 2022 at 7:54 am
కొరడా దెబ్బలతోగానీ ,లేదా లాఠీలకు పని చెప్పటం వలన గానీ దోషిని శిక్షించవచ్చు .అలాగే తుపాకీ కాల్పుతో అల్లరి మూకను భయపెట్టి తాత్కాలిక శాంతిని నెలకొల్పవచ్చునేేమో కానీ ,కలం పోటుతో సమాజంలోనే మార్పును తీసుకురావాలనే దృఢ సంకల్పము రచయిత గారి మదిలో చిన్నతనంలోనే నాటుక పోయినట్టు కనిపిస్తుంది .అలా కాకపోతే “మేసేగాడిదను కూసే గాడిద చెరచినట్టు” పిల్లలకు ఏదో మంచి మాటలు చెప్పి వారిని ప్రయోజకులుగా చేయగలిగే పంతులమ్మ దగ్గరకి సమయాసమయాలు పాటించని అమ్మలక్కలు ,తమ ఇంటి వారిని నిర్లక్ష్యం చేయడమే కాకుండా పిచ్చాపాటి మాటలతో కాలాన్ని వృధా చేయటం ఇష్టం లేని ఈ శీర్షిక రచయిత ,చిరుప్రాయంలోనే చిరుగంట సవ్వడితో “తాను నొప్పక ఇతరులను నొప్పించక “అనే చందాన వ్యవహరించిన తీరు ప్రశంసనీయము.
సమయపాలన పట్ల నిర్లక్ష్య ధోరణితో వ్యవహరించే ఎందరో వ్యక్తులను ,సందర్భాలను ఉదాహరణలతో ఒక రచయితగా చక్కగా వివరించారు డాక్టర్ గారు .కానీ …డాక్టర్ వృత్తిలో ఎంతో అనుభవం ఉన్న వీరు, సమయాసమయాలను పాటించని నేటి యువత పబ్బులు- గబ్బులలో రాత్రి అంతా గడిపి ఏ తెల్లవారుజామునో ఇంటికి చేరి ,స్నాన పానాదులు లేకుండా ,మిట్ట మధ్యాహ్నం వరకు నిదురించే యువత యొక్క ఆరోగ్యం ఎలా నాశనమైపోతుందో తెలియజేసుంటే ఇంకా బాగుండేదేమో !అని అనిపిస్తుంది.
–బి.రామకృష్ణా రెడ్డి
అమెరికా

Reply
1. 10.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 8, 2022 at 7:55 am
  కృతజ్ఞతలు సర్ మీకు
  
  Reply
11

Bhujanga rao
August 8, 2022 at 1:26 pm
సమయ పాలన అందరికి చాలా ముఖ్యమైనది, తప్పనిసరి ఆచరించవలసింది.ఈ రోజుల్లో సమయపాలన పాటించేవారు తగ్గిన మాట వాస్తవమే. మీరు చెప్పినట్లు సమయపాలన అందరు ఆచరించవలసిన భాద్యతను గుర్తు చేస్తూ,లేని ఎడల కలిగే నష్టం ఇతరులకు కలిగే అసౌకర్యాలు మరియు సమాజానికి ఉపయోగకరమైన విషయాలు చెప్పిన మీకు హృదయపూర్వక నమస్కారములు,🙏

Reply
1. 11.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 9, 2022 at 7:11 am
  కృతజ్ఞతలు సర్ మీకు.
  
  Reply
12

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 9, 2022 at 7:02 am
జ్ఞాపకాల పందిరి 122లో సమయపాలన, సద్వినియోగం గురించి చక్కగా తెలిపారు. సమయం అమూల్యమైనదని, అత్యంత విలువైనదని, కొందరు సమయాన్ని వృధా చేస్తారని తెలిపారు. సమయపాలన పాటించని పెద్దమనుషుల గురించి, వారి ప్రవర్తన గురించి రాశారు. విద్యార్థులకు సమయపాలన, సమయ సద్వినియోగం చాలా అవసరమని చెప్పారు. చక్కటి కథనం. అభినందనలు.
—-జి.శ్రీనివాసాచారి
కాజీపేట.

Reply
1. 12.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 9, 2022 at 7:10 am
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply