[జూన్ 5న ప్రపంచ పర్యావరణ దినోత్సవం సందర్భంగా శ్రీమతి పుట్టి నాగలక్ష్మి ‘నేస్తాలు – నెయ్యం’ అనే కవితని అందిస్తున్నారు.]
మా ఊరొదిలి వచ్చేశా!
విద్య, వృత్తి, ప్రవృత్తులకు ఊతమిచ్చిందది
కొత్తూరిలో ఎలా వుండాలో?
బెంగెట్టుకున్నా!
ఇంటి ముందు వేపచెట్టు
దాపున పళ్ళతో నోరూరిస్తూ దానిమ్మ, జామచెట్లు
ఒకపక్క ఎర్రమందారాలు, గులాబీలు
మరో పక్క తెల్లని మరుమల్లెలు – విరజాజులు
పసుపు, ఎరుపు వన్నెలతో గుత్తుల నూరు వరహాలు.
పేరు తెలియని పక్షుల కలకూజితాలు
అవెవరివో ?
నా కళ్ళు వెదికాయి..
చిత్రం..
మా ఊళ్ళో మాయమయిన పిచ్చుకలు
ఈ ఊళ్ళో ప్రత్యక్షమయ్యాయి..
అంతేనా..?
కొక్కొరొక్కో! కొక్కొరొక్కో! మేలుకొలుపు పాడే- కోడిపుంజు రాజాలు
నీడ సేదదీరే కోడి పిల్లలు, తల్లులు
రెమ్మ రెమ్మలో గెంతుతూ అల్లరి చేసే ఉడతలు
రెప్పపాటులో కనువిందు చేసి పారిపోయే సీతాకోక చిలకలు.
ఇంతేనా..?
పిల్లాపాపలతో అదిలిస్తూ, బెదిరిస్తూ శీర్షాసనాల పిల్లిమొగ్గలేస్తూ
మమ్మల్ని ఇంట్లోకి తరిమేసే వానరరాజాలు
నన్నలరించే పూలు, పిట్టలు
నాలో సరికొత్త ఉత్సాహాన్ని రేపే
ఉల్లాసాన్నిచ్చి, ఉత్తేజాన్ని కలిగించే
ఈ నేస్తాలు, వాటి నెయ్యం చాలవా..?
*
*
5 Comments
అల్లూరి Gouri Lakshmi
ఏ ఊరైతేనేం ? నా నేస్తాలు ఎదురుగా ఉంటే అంతే చాలు.తనువుకు,మనసుకు హాయి,హాయి కదా ! బావుంది కవిత.Expression is nice.
పుట్టి నాగలక్ష్మి
ధన్యవాదాలు గౌరీలక్ష్మి గారూ
కొల్లూరి సోమ శంకర్
ఇది భార్గవి (రాజమండ్రి) గారి వ్యాఖ్య: *Oh. చాలా బాగుంది.
*
కొల్లూరి సోమ శంకర్
ఇది నిర్మలజ్యోతి (తిరుపతి) గారి వ్యాఖ్య: నమస్తే
మేడమ్, మీ కవిత చదువుతుంటే అలాంటి ఇంట్లో ఉంటే ఎంత బాగుంటుంది అని అనిపిస్తుంది. ఊహాలోకంలో వాటిని చూసినట్లుంది.
కొల్లూరి సోమ శంకర్
ఇది దొడ్డపనేని అఖిల (నిజామాబాద్) గారి వ్యాఖ్య: చాలా బావుంది. శాంతిని కంటే గొప్పగా ఇంకేమి కోరుకుంటాము. ఎంజాయ్ చేయండి