జ్ఞాపకాల పందిరి-183 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-183

[“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే..!!” అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.]

చర్మ సంరక్షణలో..!!

ఒకప్పుడు పల్లెల్లో స్నానం చేయడానికి ఇప్పటి మాదిరిగా రకరకాల సబ్బులు, రకరకాల పిండి ఉత్పత్తులు లేవు. స్నానం చేయడానికి ఇప్పటి మాదిరిగా విలాసవంతమైన స్నాన గదులు లేకపోయినా మామూలు ప్రత్యేకమైన గదులు కూడా ఉండేవి కాదు. మగవారికి ఇబ్బంది లేదు కానీ, బాలికలకు, మహిళలకు ఇది మహా ఇబ్బందికరమైన విషయం. కొందరు ఇంటి వెనుక, కొబ్బరి ఆకులతో గానీ, కొబ్బరి తడికెలతో గాని, తాటాకులతో గాని (కోనసీమ వంటి ప్రాంతాల్లో ఇవి లభ్యం అవుతాయి కనుక) చతురాస్రాకారంలో దడిలా కట్టుకుని ఆ చాటున స్నానాలు చేసేవారు. అది కూడా చేసుకోలేనివారు చీకటి పడ్డాక, ఇంటివెనుక నగ్నంగా గబ గబా స్నానం ముగించుకుని వచ్చేవారు.

ఇప్పటి మాదిరిగా అప్పుడు దుకాణాలలో స్నానం కోసం సబ్బుల అమ్మకం ఉండేది కాదు. ఉన్నా అవి కొనుక్కునే స్థాయి అందరికి ఉండేది కాదు. పైగా అప్పట్లో సబ్బు వాడడం అంటే విలాసవంతమైన జీవితానికి తార్కాణంగా లెక్క గట్టేవారు. ఆడవాళ్ళకి, పసిపిల్లలకు ‘నలుగు పిండి’ వాడుకలో ఉండేది. మగవాళ్ళు బావి దగ్గరనో, పంట కాల్వలోనో తనివి తీరా స్నానం చేసేవారు. మామూలుగా చేతులతో ఒళ్లు తోముకోవడం ఉండేది. కొందరైతే మెత్తని బీరకాయ పీచుతో తోముకుని స్నానం చేసేవారు. మరికొందరు పురుషులు పంటకాలువలలో దిగి, ఒళ్ళంతా బంక మట్టి పూసుకుని, బాగా రుద్దుకుని, మంచిగా స్నానం చేసి వచ్చేవారు (తెలియకుండానే ప్రకృతి వైద్యం ఆచరించినట్టు అన్నమాట!). ఇప్పుడు అవన్నీ ఆలోచిస్తే చాలా ఆశ్చర్యం, బాధ అనిపిస్తాయి. రైతు కుటుంబాలలో, రైతుకూలీల కుటుంబాలలో పరిస్థితి ఇలానే ఉండేది. అయినా ఎక్కువ శాతం ప్రజలు ఎలాంటి చర్మ సమస్యలు లేకుండగనే బ్రతికి బట్టకట్టగలిగారు.

నాకు జ్ఞానం వచ్చిన తరువాత, పేద కుటుంబాలలో ఒక ఔషధం మాదిరిగా, ‘టెట్‌మోసాల్’ సబ్బు ప్రవేశించింది. చిన్నపిల్లలలో, పెద్దవారిలో, గజ్జి, చిడుము, దురద వున్నవారికి, గ్రామాలలో సంచరించే ‘ఆర్.ఎం.పి.’ వైద్యుల సలహా మేరకు, తాలూకా కేంద్ర ప్రాంతాలనుండి కొని తెచ్చుకునేవారు. అలాంటి చర్మ సమస్యలు వున్నవారు, ముఖ్యంగా పిల్లలు ఈ సబ్బుతో స్నానం చేయడానికి ఇష్టపడక, భయపడి ఏడ్చేవారు. దానికి కారణం ఈ సబ్బు వంటికి రాసుకుంటే తెగ మంట పుట్టేది. అందుకే ఆ సబ్బును చూస్తేనే భయపడేవారు.

తరువాత నా దృష్టికి వచ్చింది ‘లైఫ్‌బాయ్’ సబ్బు. మధ్యతరగతి ప్రజల వరకూ ఇది బహుళ ప్రచారం పొంది చాలాకాలం రాజ్యమేలిందని చెప్పవచ్చు. ఇప్పటికీ ఈ సబ్బు కొందరి ఇళ్లల్లో దర్శనం ఇస్తుందంటే ఏ మాత్రం ఆశ్చర్య పడవలసిన అవసరం లేదు. ఒకసారి నేను ఆర్మీ క్వార్టర్స్‌కు ఉదయం సమయంలో ఒక దూరపు బంధువును కలవడానికి వెళ్ళవలసి వచ్చింది. ఆ క్వార్టర్స్ అన్నింటికీ వాష్ రూమ్‌లు రోడ్డు వైపునే వున్నాయి. ఆ సమయంలో నాకు ఈ చివరినుండి ఆ చివరి వరకూ ‘లైఫ్‌బాయ్’ సబ్బు వాసనే వచ్చింది. అది ఇప్పటికీ నాకు గుర్తుంది. అంటే అంత విరివిగా ఆ సబ్బును వాడేవారన్నమాట! దీనికి తోడు బట్టలు ఉతుక్కోవడానికి ‘సన్ లైట్’ అనే సబ్బు కూడా ఉండేది. ఇవి రెండు సబ్బులు చాలా కాలం ప్రజల నోళ్ళలో నానాయి.

కాలం మారింది, అవసరాలు ఎక్కువయ్యాయి. ఆధునిక, నగర -నాగరిక జీవితం పల్లెలకూ ప్రవేశించింది. చర్మ సంరక్ష/సౌందర్య సాధనాలుగా అనేక రకాల సబ్బులు వెలుగులోనికి వచ్చాయి/వస్తున్నాయి. ఒక్కొక్క సబ్బుకు ఒక సువాసన, ఒక ప్రత్యేకతను చెబుతూ అనేక రకాల కంపెనీలు వినియోగదారులను ఆకర్షించి సొమ్ము చేసుకోవడం మొదలుపెట్టాయి. ఎక్కువగా ఆడపిల్లలు వీటికి బాగా అలవాటు పడ్డారు. పేరు ప్రఖ్యాతులు గాంచిన అందమైన నటీమణులు/నటుల ప్రకటనలతో ‘లక్స్’ సబ్బు విపణిలో అందుబాటులో ఉండేది. ఖరీదైన ఆ సబ్బునే వాడడానికి మహిళలు ఆడపిల్లలు ఎక్కువగా ఇష్టపడేవారు. ఈ సబ్బు కూడా చాలాకాలం రాజ్యమేలింది.

నేను మహబూబాబాద్ ఆసుపత్రిలో పనిచేస్తున్న కాలంలో యవ్వనంలో వున్న ఒక మధ్యతరగతి అమ్మాయి, పంటి సమస్యతో నా ప్రైవేట్ క్లినిక్‌కు వచ్చింది. ముఖం మీద అక్కడక్కడా మొటిమలు వున్నాయి. ఆమె క్లినిక్ లోనికి ప్రవేశించగానే, చక్కని సుగంధ పరిమళం గదంతా వ్యాపించింది. దానికి కారణం ఏవైనా సెంటు వాడిందేమోనని నా అనుమానం వ్యక్తం చేసాను. దానికి ఆమె నవ్వి ఫలానా సబ్బుతో స్నానం చేసాను సార్, ఇది వాడితే నల్లవాళ్ళు తెల్లగా అవుతారట కదా! అని, నా వంక ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది. సమాజంలో, ప్రముఖులైన వారి ప్రకటనల ప్రభావం ఎలా వుంటుందో, ఉత్పత్తిదారులు ఎంతగా లాభపడతారో దీని ద్వారా అర్థం చేసుకోవచ్చు!

తర్వాత, గుర్తుంచుకోలేనన్ని సబ్బులు రంగంలోనికి ప్రవేశించాయి. వాటిలో, రెక్సోనా, సింథాల్, మార్గో, మైసూర్ శాండిల్, పియర్స్, సంతూర్ – ఇలా నా దృష్టికి రాని మరెన్నో సబ్బులు విపణిలో లభ్యం అవుతున్నాయి. ఎవరికీ ఇష్టం వచ్చింది వాళ్ళు వాడుతున్నారు.

నా విషయానికి వస్తే, నా బాల్యం బీరకాయ పీచుతోనే స్నానం మొదలైంది. మా నాయన స్నానం చేయించేవారు. నేను స్వంతంగా స్నానం చేసే వయసు వచ్చేసరికి, ‘లైఫ్‌బాయ్’ సబ్బు నా జీవితంలోకి ప్రవేశించింది. రాజోలులో నా హాస్టల్ జీవితం వరకూ ఇదే కొనసాగింది. అంతకుమించి ముందుకు పోయే పరిస్థితి అప్పట్లో మాకు లేదు. రాజోలులో నా ఎనిమిదవ తరగతి పూర్తికాకుండానే, చదువుకు స్వస్తి పలికి, అనారోగ్య కారణాల మూలాన హైదరాబాద్‌లో ఉంటున్న పెద్దన్నయ్య దగ్గరకు వెళ్లడంతో, అప్పటినుండి నా బ్రతుకు చిత్రమే మారిపోయింది. అన్నయ్యవాళ్లు ‘మార్గో’ సబ్బు వాడేవారు.

తప్పని పరిస్థితిలో చాలా కాలం అదే వాడాను. అది ఇనప ముక్కలా వుండి ఓ పట్టాన అరిగేది కాదు. అలా చాలా కాలం ఇదే సబ్బు వాడాను. పిల్లలు పుట్టిన తరువాత ఎందుచేతనో ‘మార్గో’కు బై.. చెప్పేసాము. తర్వాతి కాలంలో, శీతాకాలంలో ‘పియర్స్’ సబ్బు, మిగతా కాలంలో ‘మైసూర్ శాండిల్’ వాడుతూ గడిపేసాం.

ప్రస్తుతం అన్నికాలాలకు ‘పియర్స్’ మాత్రమే వాడుతున్నాం. ఇక ఏది వాడినా, తృప్తి అనిపించడం లేదు. అందుకే దానికి అంకితం అయిపోయాం, నేను – నా శ్రీమతి.

ఇప్పుడు పల్లెలు – పట్నాలు అన్న తేడా కనిపించడం లేదు. పట్టణాలలో దొరికేవన్నీ పల్లెల్లోనూ దొరుకుతున్నాయి. పైగా ఎంత ఖరీదైనా డబ్బుకు ఎవరూ లెక్క చేయడం లేదు. అయితే ఇప్పుడు సబ్బుల స్థానంలో, రకరకాల లోషన్లు, మిల్క్ షేక్‌లు వస్తున్నాయి. చర్మ సంరక్షణతో పాటు, దేహసౌందర్యానికి కూడా ప్రాధాన్యత పెరిగింది. లెక్కలేనన్ని ఉత్పత్తులు అందుబాటులోకి వస్తున్నాయి. వినియోగదారుడి జేబు చల్లగా ఉంటే ఏదైనా లభ్యమవుతుంది. మనిషి ఆరోగ్యాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకుని, నాణ్యమైన ఉత్పత్తులు సామాన్యుడికి సైతం అందుబాటులోనికి వచ్చేలా పారిశ్రామికవేత్తలు ఆలోచించాలి.

భవిష్యత్తులో, మరెన్ని ఆధునిక ఉత్పత్తులు లభ్యం కానున్నాయో, ఎదురు చూడాల్సిందే మరి!

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

సుగుణ అల్లాణి
October 8, 2023 at 8:00 am
చర్మ సౌందర్య చరిత్ర … మహా బాగుంది డాక్టర్ గారూ! అప్పట్లో ఒక సబ్బు ఇంటిల్లిపాది వాడేవారు. ఎటువంటి అభ్యంతరాలు ఉండేవికాదు. రోగాలు వచ్చేవి కాదు. ఏంటో మరి!!

Reply
1. 1.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 8, 2023 at 1:58 pm
  సుగుణ గారూ
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు మేడం.
  
  Reply
2

అల్లూరి Gouri Lakshmi
October 8, 2023 at 8:17 am
చిన్నప్పటి life buoy సబ్బు మీ పందిరిలో చేరి మా జ్ఞాపకాల్ని నెమరు వేయించింది ప్రసాద్ గారూ..

Reply
1. 2.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 8, 2023 at 1:59 pm
  గౌరి లక్ష్మి గారు
  కృతజ్ఞతలు మీకు .
  
  Reply
3

పుట్టి నాగలక్ష్మి
October 8, 2023 at 9:29 am
లైఫ్ బాయ్, సన్ లైట్ లతో మొదలుపెట్టిన మీ సబ్బు పారాయణం లక్స్, రెక్సోనా తదితరాల నుంచి పియర్స్ దాకా పాకిందన్నమాట.. మైసూర్ శ్యాండిల్ అప్పట్లో విలాసమే! శ్రీశ్రీ గారు కాదేదీ కవిత్వానికనర్హం అన్నట్లు, కె. యల్వీ. గారి జ్ఞాపకాల పందిరిలో సయ్యాటలాడేందుకు అనర్హమైనవేమీ లేవు. అభినందనలు డాక్టర్ గారూ! మీకూ, సంచిక వారికి కూడా! 🌹💐🙏🏻

Reply
1. 3.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 8, 2023 at 2:01 pm
  నాగలక్ష్మి గారు
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు మేడమ్.
  
  Reply
4

Shyamkumar Chagal. Nizamabad
October 8, 2023 at 1:33 pm
చిన్నప్పుడు మనం అనుభవించిన ఆనందాలలో దిగుడు బావి వద్ద స్నానాలు, చెరువు అలుగు పా రు తున్నప్పుడు దాని కింద , పంట చేల మోటారు పంపు కింద స్నానాల ముందు అన్ని దిగదుడుపే.

ఇంట్లోనైతే ఒక బకెట్ నీటితోనే మొత్తం స్నానం పూర్తి చేయాల్సి వచ్చేది. నీటిని చాలా పొదుపుగా వాడుకోవాలని ఆ సమయంలో మా పెద్దలు చెప్పేవారు. నీటిని దుబారా చేస్తుంటే డబ్బులు దుబారా అవుతాయి అని నమ్మేవారు.

రచయితగా రు చెప్పినట్లు సబ్బు వాడకం తక్కువగా ఉండేది. దాదాపుగా అందరూ నలుగు పిండి మాత్రమే స్నానానికి ఉపయోగించేవారు.

లక్స్ వగైరా ఎక్కువ ధర కలిగిన సబ్బులు అప్పుడప్పు డే మార్కెట్లోకి వచ్చాయి. చాలావరకు లైఫ్ బాయ్ మాత్రమే వా డే వాళ్లు.

ఈ మధ్య ఎక్కడో చదివాను లైఫ్ బాయ్ సోపు వారి దేశంలో పశువులను శుభ్రపరచడానికి మాత్రమే వాడే వారుట. కార్బోలిక్ అని రసాయన పదార్థం ఉండడం మూలాన అమెరికాలో యూరప్ లో దానిని నిషేధించారట ఆ రోజుల్లో. లైఫ్ బాయ్ ఎర్రగా ఉండడానికి కారణం ఆ కార్వోలిక్ అనే రసాయన పదార్థం మాత్రమే.
భారతీయులు ప్రకృతి సిద్ధంగా చాలా దృఢంగా ఉండడం మూలాన అది మన శరీరాలను చర్మాన్ని ఏమీ చేయలేకపోయింది. అఫ్కోర్స్ మనము కరోనా నే ఓడించాం, ఇది ఏ మూలకు ?
ఏదో ఒక ఇంటర్వ్యూలో హేమమాలిని మాట్లాడుతూ తనకు లక్స్ అనే సబ్బు ఉన్నట్లుగా అసలు తెలియదని తాను సున్నిపిండి మాత్రమే వాడుతుందని చెప్పింది. !!! పత్రికల్లో మాత్రం ఆమె లక్స్ వాడుతున్నట్లుగా ప్రకటనలు
వచ్చేవి, పైగా ఆమె చర్మ సౌందర్య రహస్యానికి కారణం లక్స్ సోపు అని.
తర్వాత కాలంలో బోలెడు రకాలైన సబ్బులు ఎవరి ఆర్థిక స్తోమతకు తగినట్లుగా వారికి అందుబాటులోకి వచ్చాయి.
అయితే కవర్ తీసి మొట్టమొదటగా ఆ సబ్బును వాడుతున్నప్పుడు కలిగే ఆనందం మరి ఎందులోను ఉండదు.

ఇక మార్గో సోప్ గురించి చెప్పాలంటే అదొక చర్మ వ్యాధి బాధితులు వాడే సబ్బు గా పేరుగాంచింది.

పియర్స్ సబ్బు ట్రాన్స్పరెంట్ గా ఉండడంతో దానితో విచిత్రమైన అనుభూతి కలిగేది.

ప్రస్తుతం మనం వాడుతున్న ప్రతి పరిమళం ఒక కర్బన రసాయనక పదార్థం మాత్రమే. ఆ సువాసనను కలిగించే ఆ పదార్థాలు ఏవి కూడా ప్రకృతి పరంగా సిద్ధించినవి కావు. ఈ విషయం తెలిసినప్పటికీ మంచి సువాసన భరితమైన సబ్బుతో స్నానం చేసి బాత్రూం నుంచి బయటకు వచ్చిన తర్వాత మన చుట్టూ గాలిలో వ్యాపించే పరిమళాలతో మనకు అత్యంత ఆనందకరంగా ఉంటుంది అనేది నిజం.

మనకు తెలిసిన విషయాలని గమ్మత్తుగా మన ముందుంచి మనకు గిలిగింతలు కలిగిస్తున్న ఈ రచయిత గారి నైపుణ్యం చాలా గొప్పది.

ప్రతివారం జ్ఞాపకాల పందిరి శీర్షికలో ఆరోగ్యకరమైన విషయాలను మన ముందు చర్చకు మనకు అందిస్తున్న నా గురువుగారు డాక్టర్ కే ఎల్ వి ప్రసాద్ గారికి నా నమస్సులు.

Reply
1. 4.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 8, 2023 at 2:58 pm
  నేను వ్యాసం రాస్తే,
  నీ స్పందన ఒక పరిశోధనా వ్యాసం లా వుంటున్నది.నా మీది అభిమానంతో స్పందిస్తున్న తీరు అభినంద నీయం.జ్వరంతో బాధ పాడుతూ కూడా అందించిన నీ సుదీర్ఘ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
5

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
October 8, 2023 at 1:56 pm
మీ జ్ఞాపకాల పందిరి నిజంగానే మా బాల్య జ్ఞాపకాలను తట్టి లేపింది…మేం కూడా ఎక్కువకాలం లైఫ్ బాయ్ సబ్బునే వాడేవాళ్ళం…ఊళ్ళో అందరూ బావిలో, చెరువుల్లో నీళ్ళు కావిళ్లతో తెచ్చుకుని తాగేవారు. కాలుష్యం అనేదే లేదు..ఇప్పుడు నీళ్ళు కూడా కొనుక్కుని తాగాల్సిన పరిస్థితి…..నన్నయ గారన్నట్లు “గతకాలమే మేలు వచ్చు కాలము కంటెన్ ” అనుకోవాలేమో!
—-గొనుగుంట మురళీకృష్ణ
తెనాలి.

Reply
1. 5.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 8, 2023 at 2:00 pm
  ధన్యవాదాలండీ
  
  Reply
6

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
October 8, 2023 at 4:33 pm
జ్ఞాపకాల పందిరి 183 లో స్నానం గురించి చక్కటి విషయాలు తెలిపారు. మగవాళ్ళు వాళ్ళకు తెలియకుండానే ప్రకృతి వైద్యం ఆచరించేవారని చెప్పారు.

సన్ లైట్ సబ్బు నా చిన్నతనంలో మేము కూడా వాడాము. దానితో పాటుగా 501 బార్ సబ్బు కూడా లభించేది.

గ్లోబలైజేషన్ వలన నేటి తరం ప్రజలు రకరకాల సబ్బులు వాడుతున్నారు.

చక్కటి కథనం. అభినందనలు.
—జి.శ్రీనివాసాచారి
కాజీపేట.

Reply
1. 6.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 8, 2023 at 4:34 pm
  ధన్యవాదాలు
  చారి గారూ…
  
  Reply
7

sunianu6688@gmail.com
October 8, 2023 at 7:58 pm
మీ శీర్షిక ద్వారా ఎన్నో విషయాలు మేము తెలుసుకుంటున్నందుకు ముందుగా మీకు హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు డాక్టర్ గారు! సబ్బుల విషయం ఏమో గానీ 20 y క్రింద నేను పని చేసే bank లో విషయం గుర్తు వచ్చింది. ఒక కస్టమర్ ఎప్పుడు వచ్చినా 3pm కి తలస్నానం చేసి వచ్చేవారు అనుకుంటా. అది ఏమి షాంపూనో తెలియదు కానీ విపరీతమైన ఘాటు వాసన వచ్చేది. మా స్టాఫ్ అంతా మా కోలిగ్ sir వైపు చూసేవారం. మా చూపుల భావాల్ని పసిగట్టి ఆ sir వెంటనే రండి sir ‘టీ తాగి వద్దాం ‘ అని ఆ కస్టమర్ ని బయటకు తీసుకువెళ్ళేవారు . వాళ్ళు వచ్చేలోపు ఆ customer పని చేసిపెట్టి, పాస్ బుక్ ఇచ్చి పంపేవారం. ఆ షాంపూ వాసన అంతలా కడుపులో తిప్పేసేది. ఆయనకు ఎందుకు తెలియదో మాకు అర్ధం అయ్యేది కాదు. ఆయన వెళ్ళగానే మేము గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని నవ్వుకునేవారం . మీ శీర్షిక వల్ల మాకు ఎన్నో విషయాలు, అనుభూతులు కలుగుతాయి. మీకు ధన్యవాదాలు sir 🙏🌹

Reply
1. 7.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 10, 2023 at 8:38 am
  బాగా గుర్తు చేసుకున్నారు
  
  Reply
8

sagar
October 8, 2023 at 8:51 pm
ఈనాడు చర్మ సౌంధర్యం పై మక్కువ కన్నా ఆరోగ్య రక్షణే ధ్యెయం కాబట్టి బీరకాయ పీచు లాంటి వాటికి ప్రాముఖ్యత ఇచ్చేవారనుకుంటా సర్. కానీ ఇప్పటి సబ్బులలో ఎంత జాగ్రత్త ఉన్నా లాభాలకోసం కలిపే రసాయనాలు ఎక్కువ. నాటి మరియు నేటి సౌకర్యాలను విపులంగ వర్ణించిన మీకు ధన్యవాదములు సర్ .

Reply
1. 8.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 10, 2023 at 8:37 am
  అవును సాగర్
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
9

Mohammad. Afasara Valisha
October 9, 2023 at 1:27 am
నాగలక్ష్మి మేడమ్ గారు వ్రాసినట్లు కాదేదీ కవితకనర్హం మీకు అన్న మాట అక్షరాలా నిజం సార్. సబ్బుల గురించి సార్ ఏం చెప్పదల్చు కున్నారు అనుకుంటే అప్పటి నుండి ఇప్పటి వరకు చాలా చక్కని విషయాలను జ్ఞాపకాల పందిరి నుండి వెలికి తీసి వ్రాసిన తీరు అద్భుతం సార్. చదువు తుంటే చాలా సరదాగా అనిపించింది. మీ వ్యాసాలే కాదు మీ వ్యాసానికి వ్రాసే కామెంట్స్ కూడా నేను చదువు తాను సార్ చాలా చక్కని అనుభూతితో మీకు స్పందన తెలియ చేస్తారు. హాట్సాఫ్ యూ సార్. ప్రతి వ్యాసంలో ఓ చక్కని సందేశం అందించే మీకు నా హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు సార్ మీ మరో జ్ఞాపకాల పందిరి కోసం ఎదురు చూస్తూ శెలవు నమస్తే 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐🙏🙏

Reply
1. 9.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 10, 2023 at 8:36 am
  ఆమ్మా
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
10

Jogeswararao Pallempaati
October 9, 2023 at 1:39 am
మా బాల్యం ఎర్ర సబ్బు పచ్చ సబ్బు తో ప్రారంభం, డాక్టర్ గారూ! తరువాతకాలం మాకు lifebouy, sunlight అని పేర్లు తెలిసాయి!
చర్మ వ్యాధులు పెరిగింది రకరకాల సబ్బులు వచ్చాకే!

Reply
1. 10.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 10, 2023 at 8:35 am
  నిజం సర్
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు సర్
  
  Reply
11

N.Bhujanaga Rao
October 9, 2023 at 7:24 am
పూర్వకాలంలో ఒక సబ్బును కుటుంబం మొత్తం వాడేవారు అయినా ఎలాంటి వ్యాధులు వచ్చేవి కావు. చెరువులలో కాలువలలో మరియు రోడ్ ప్రక్కన ఉన్న గుంతలలో నీరు తాగేవారు,అందులో మా కుటుంబం అంతా ఉన్నారు. కాలుష్యం అనేది లేదు ఇపుడు నీళ్ళు కానీ తినుబండారాల విషయంలో ఎంత జాగ్రత్తగా ఉన్నా ఎపుడో ఒకప్పుడు ఇబ్బందులను ఎదుర్కోనుట తప్పడం లేదు. ప్రతివారం ఒక మంచి విషయాలను మనకు అందిస్తున్న డాక్టర్ గారికి అభినందనలు మరియు నమస్కారములు🙏

Reply
1. 11.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 10, 2023 at 8:34 am
  రావుగారూ
  ధన్యవాదాలు
  
  Reply
12

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
October 10, 2023 at 8:30 am
జ్ఞాపకాల పందిరి చలా బాగుంది ప్రసాద్ గారు
మా ఇంటిలో కూడా చిన్నప్పుడు మార్గో వాడేవారు
కానీ నాకు ఇష్టముండేది కాదు
ఎందుకంటే చేదుగా వుండేది నోట్లోకి వెళ్తే
నా కిష్టమైన సోప్ లిరిల్ కాని మా నాన్న కొనేవారు కాదు
అప్పటి లిరిల్ సబ్బు ఆడ్ చాల అట్ట్రాక్టీవ్ గ ఉండేది
Thanks
—-రాజవర్ధన్
హైదరాబాద్.

Reply
1. 12.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 10, 2023 at 8:32 am
  ధన్యవాదాలు సర్.
  లిరిల్ నాకు జ్ఞాపకం రాలేదు
  
  Reply
13

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
October 20, 2023 at 8:27 am
మీ 183 వ సంచిక ఆలస్యంగా చదివిన తరువాత ఒక్కసారి గతం లోకి వెళ్ళిపోయిన. మరన్నట్టు ఆరోజుల్లో సన్లైట్ సబ్బుతో బట్టలుతుక్కోవటం గొప్పే లేకుంటే బార్ పాన్ సౌ ఏక్ (501) బార్ సబ్బే ఒక గాటు దగ్గరికి cut చేసిఇచ్చేవారుదుకాణంలో.లైఫ్బాయ్ సబ్బును నశ్మీరి సబ్బనీ అనేవారు. సన్లైట్ లైఫ్ బ్య్ లక్స్ తరువాత హమామ్ బాగా వాడుకలో వుండేది.ఇక తరువాత మీరుచెప్పిన సబ్బులేవీ మాకు పరిచయంలేవు .ఆంధ్రవైపు కాలువ లుండేవేమోకాని ఇటంతా చేదబావులే .పొద్దున్నే బావిదగ్గరికిపొయ్యి నాలుగు చేదలు నీళ్ళు చేదుకొని మీదకుమ్మరించుకొని స్నానం అయిందనాపించటమే ఏవైనా పండుగలువస్తే బావిదగ్గర జాలారు బండమీద కూర్చుండబెట్టి అమ్మ ఉడుకునీళ్ళతో స్నానం చేయించటం కూకుడుకాయనీళ్ళు కంట్లోకి పోయి మంటతో ఏడవటం ఇంకా యాదే.
ఏది ఏమైనా మీకథనం(narration ) నాకు బాగా నచ్చుతది.అప్పుడప్పుడు గతం లకు పోతే గతం భూతం కాదు మనలను రిచార్జ్ చేసే బ్యాటరీ అనిపిస్తది.
ఒక్కటి ఇవాళ ఉన్నన్నిసౌకర్యాలు ఉపకరణాలు లేఈఉన్నా ఆరోజుల్లో సుఖంగా మానసికంగా ప్రశాంతంగా దైహికంగా ఆరోగ్యంగా ఉన్నం.ఇవాళ ఎన్నో ఉన్నా… ప్చ్…
—–నాగిళ్ళ రామశాస్త్రి
హన్మకొండ.

Reply
1. 13.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  October 20, 2023 at 8:28 am
  ధన్యవాదాలు
  శాస్త్రి గారూ.
  
  Reply