జ్ఞాపకాల పందిరి-3

జ్ఞాపకాల పందిరి-3

“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే…!!” అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.

ఇది నువ్వే రాశావా.. !?

ఒక్కోసారి ఎవరు ఎందుకు అలా.. మాట్లాడతారో అర్థం కాదు. అర్థం చేసుకునే శక్తి ఆ వయస్సులో ఉండవచ్చు, ఉండకపోవచ్చు కూడా! సందర్భంతో సంబంధం లేకుండా ఎదుటి వ్యక్తి చేసే వ్యాఖ్యానాలు ఒక్కోసారి మానసికంగా కృంగదీస్తాయి. పరిస్థితిని బట్టి అది ఏ స్థితిలోనికైనా పోవచ్చు. అది ఇంట్లో జరిగినా, బయట జరిగినా, జరిగే నష్టం ఎలాగూ జరుగుతుంది. సమస్య ఇంట్లో జరిగితే వివిధ రూపాల్లో దాన్ని సర్దుబాటు చేసుకునే అవకాశం ఉంటుంది. అదే బయటివారితో జరిగితే పరిస్థితి వేరుగా ఉంటుంది. ఎవరో మనల్ని కావాలని అపహాస్యం చేస్తున్నట్టు, అవమాన పరుస్తున్నట్టు ఫీల్ అవుతాము. అంతమాత్రమే కాదు, ఒక్కోసారి నిరుత్సాహం, అహం, కోపం వంటి సమస్యలు ఉత్పన్నం కావచ్చు. తొందరపడితే అది ఎలాంటి అఘాయిత్యానికైనా దారితీయవచ్చు, లేదా మన ప్రతిభను మరోసారి చాటి ఆ.. అసందర్భ వ్యాఖ్యానం చేసిన వారికి కనువిప్పు కలిగేట్లు కూడా చేయవచ్చు. సమస్య వచ్చేదల్లా మనం ఢీ కొనవలసిన వ్యక్తి ఎలాంటివాడు, ఎంతటి వాడు, ఎలా ఎదుర్కొవాలన్నది ముఖ్య విషయం.

కొందరి మాటలు మనస్సులో ముళ్ళు గుచ్చుకున్నంత తీవ్రంగా ఉంటాయి. యెంత అనుకున్న సర్దుబాటు చేసుకోలేనంత ఆవేదన మనస్సులో కలుక్కుమనిపిస్తుంది. మొండివాళ్లకు పెద్ద సమస్య ఉండదు గానీ, సున్నిత మనస్కులకు ఇది ఇబ్బంది కలిగించే అంశమే. ప్రతి వాళ్ళ జీవితంలోనూ ఎక్కడో ఒక చోట ఇలాంటి సన్నివేశాలు ఎదుర్కోక తప్పదు. సమస్యను ఎదుర్కున్న మార్గాలు వేరు విధంగా ఉండవచ్చు, ఎందుకంటే అందరికీ ఒకే రకమైన సమస్యలు ఎదురుకావు కదా! నా విద్యా కాలంలో నేను ఎదుర్కున్న సమస్యను వివరిస్తాను. ఇది భవిష్యత్‌లో చాలామందికి అక్కరకు రావచ్చును.

***

మెట్రిక్‌లో రచయిత

అవి నేను దంత వైద్య శాస్త్రం వృత్తి విద్యలో చేరిన రోజులు. అప్పటి వరకూ ఇలాంటి విద్య ఒకటి ఉందని నాకు తెలవనే తెలవదు. 1975లో నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ)లో ఇంటర్మీడియెట్ పూర్తి చేసి హైదరాబాద్‌లో చింతల్‌బస్తీలో అప్పుడే ప్రారంభం అయిన ప్రభుత్వ ఆర్స్ అండ్ సైన్స్ కళాశాలలో బి.జడ్.సి ,గ్రూపుతో బి.ఎస్సీ మొదటి సంవత్సరంలో చేరాను. అప్పటికి మెడిసిన్ కోసం ‘ఎంసెట్’ ప్రవేశ పరీక్షా విధానం రాలేదు. మామూలు ప్రవేశ పరీక్షా విధానం ఉండేది. దంత వైద్యం కోసం ఇంటర్‌లో మార్కుల ఆధారంగా సీట్లు కేటాయించేవారు. నేను మెడిసిన్‌కూ, చిన్నన్నయ్య డా. కె. మధుసూదన్ సలహా మేరకు బి.డి.ఎస్.కు అప్లై చేసాను. మెడిసిన్‌లో సీటు రాలేదు కానీ, బి.డి.ఎస్.లో మాత్రం సీటు వచ్చింది. నిజానికి మా పెద్దన్నయ్య ప్రముఖ నవల/కథ/అనువాద రచయిత స్వర్గీయ కె. కె. మీనన్, నన్ను మాస్కోలో మెడిసిన్ చేయించడానికి తన శాయశక్తులా కృషి చేసాడు. కానీ ఫలితం దక్కక పోవడంతో, నాకు బి.డి.ఎస్.లో సీటు రావడం ఆయనకు కొంత ఊరట కలిగించింది. అనేక మంది తన స్నేహితులను, వైద్యరంగంలో స్థిరపడిన పెద్దలను కలసి, వృత్తి విద్యగా బి.డి.ఎస్.కు ఎంతవరకూ భవిష్యత్తు ఉంటుందో తెలుసుకుని, వారిచ్చిన సలహాలకు తృప్తి పడి నన్ను ఉస్మానియా కళాశాలకు అప్పుడు అనుబంధంగా ఉన్న డెంటల్ వింగ్‌లో జాయిన్ చేశారు. అప్పట్లో ‘ప్రీ -ప్రొఫెషనల్ కోర్స్’ అని ఉండేది. మెడికల్/డెంటల్‌లో చేరిన విద్యార్ధులకి మొదటి ఆరు నెలలు ఈ కోర్సు ఉండేది. అంటే మళ్ళీ ఒక ఆరు నెలల పాటు ఇంటెర్మీడియేట్ చదివినట్టు ఆ.. ఆరు నెలలు పాఠాలు ఉస్మానియా వైద్య కళాశాల ‘కోటి’ లో ఉండేవి. అది ముగిసిన పిమ్మట, కొన్ని క్లాసులు అఫ్జల్‌గంజ్ లోని దంత వైద్య విభాగంలోనూ, కొన్ని ఉస్మానియా వైద్య కళాశాల లోనూ జరిగేవి. జనరల్ సబ్జెక్ట్స్ అయిపోయిన తర్వాత కేవలం దంత వైద్య విభాగానికే పరిమితం అయ్యేవాళ్ళం. అందుచేత కోఠీ – అఫ్జల్‌గంజ్, అఫ్జల్‌గంజ్ – కోఠీ బస్సు ప్రయాణాలతో సరదాగా గడిచిపోయేది.

నా బి.డి.ఎస్ రెండవ సంవత్సరంలో అనుకుంటాను, నేను ఒక వ్యాసం రాసి అప్పటి పత్రికలలో ఒకటైన ‘ఆంద్ర పత్రిక’ దిన పత్రికకు పంపించాను. నిజానికి ఆ పత్రిక ఆఫీసు ఎక్కడ ఉందో, దాని సంపాదకులు ఎవరో కూడా తెలీదు నాకు. నా ప్రయత్నం ఫలించి అది సకాలంలోనే అచ్చయింది. ఆ చిరు వ్యాసం పేరు ‘కట్టుడు పళ్ళు అవసరమా?’. నిజానికి నేను ఆ వ్యాసం రాసే సమయానికి, దానికి సంభందించిన పరీక్ష పూర్తి కాలేదు. అయినా ఆ వ్యాస పరిధి బహు తక్కువ గనుక అంత క్షుణ్ణంగా చదవక్కర లేదు. ప్రాథమిక అంశాలు తెలిస్తే చాలు. నేను ఆ వ్యాసం ఎవరికీ చూపించకుండా పుస్తకంలో దాచుకున్నాను. అనుకోకుండా ఒక రోజు ఒక సహాధ్యాయి మిత్రుడి కళ్లబడింది. అతని చేతిలోనుండి ఇంకొక అమ్మాయి చేతిలోకి వెళ్ళిందది. నాకైతే దానికి సంబంధించిన ప్రచారం అసలు ఇష్టం లేదు.

నా సహాధ్యాయులు మాత్రం దానిని గొప్పగా చిత్రించి, ఊహించని రీతిలో కీర్తించడం మొదలు పెట్టారు. అంతటితో ఆగిపోతే సమస్య ఉండేది కాదు. వ్యాసం తీసుకున్న అమ్మాయి నేరుగా ఆదిపట్టుకుని ‘ప్రొస్థెటిక్స్ లాబ్’కు పరిగెత్తింది. ఆ రోజు మాకు ప్రొస్థెటిక్స్ ప్రయోగాలు ల్యాబ్ క్లాసు. క్లాసులో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్ డా. ప్రేమానందం గారు వున్నారు. ఆయన తర్వాత కీర్తిశేషులైనారు. వ్యాసం ఆయన చేతిలో పెట్టింది ఆ అమ్మాయి. నా సహాధ్యాయులందరూ ఆయన స్పందన కోసం ఉత్కంఠతో ఎదురు చూస్తున్నారు. నేను మాత్రం వ్యాసం ఆయన చేతిలోకి వెళ్లినందుకు సిగ్గుపడుతూ ఒక మూల నిలబడ్డాను. నిజానికి నేను అప్పుడు అక్కడ కాలరెత్తుకుని నిలబడాలి. కానీ చెప్పలేని భయం ఏదో నా హృదయ కవాటాల్ని కుమ్ముతున్నట్టు అనిపించింది. అసలైన గురువు అయితే నన్ను ప్రోత్సహించాలి. మరి ఈయన ఏమంటాడోనన్న ఆత్రుత. ప్రతి క్షణం గడ్డుగా కదులుతోంది. ఇంతలో మా ప్రేమానందం సార్ నన్ను దగ్గరకు పిలిచారు. నన్ను పైనించి క్రిందికి రెండుమూడు సార్లు చూసి ‘ఇది నువ్వే రాశావా?’ అని సూటి ప్రశ్న వేశారు. ఒక్కసారి నా మెదడు మొద్దుబారిపోయింది. జవాబు చెప్పలేని మూగ జీవిని అయిపోయాను. ఒక పక్క బాధ, ఉక్రోషం, అవమానం ఇలా అన్నీ కలగలుపుకుని దుఃఖం రూపంలో కళ్ళు చెమ్మగిల్లి అక్కడినుండి వడివడిగా బయటకు వెళ్ళిపోయాను.

జరిగిన దాని గురించి తిరిగి ఎవరితోనూ చర్చించలేదు. కానీ, నాలో అవమానం, పట్టుదలగా రూపాంతరం చెంది వెంటనే మరో వ్యాసం రాయడానికి ఉసిగొల్పింది. అనుకున్నది వెంటనే కార్యరూపంలో పెట్టడం మొదటినుంచీ నాకు అలవాటు! అదే పని చేసాను. మరో వ్యాసం తయారు అయింది. వెంటనే దానిని విజయవాడలో వున్న ఆంద్ర పత్రిక ఆఫీసుకు పంపాను. హైదరాబాద్ బషీ‌ర్‌బాగ్‌లో పత్రిక బ్రాంచి ఆఫీసు ఉండేది. ఆదివారం ప్రత్యేక సంచిక శనివారం సాయంత్రం అక్కడికి వచ్చేది. ఆ వారం ఆదివారం దినపత్రికలో నా రెండవ వ్యాసం వచ్చింది. అది స్వయంగా నేనే మా ప్రేమానందం సార్ దగ్గరకు వెళ్లి చూపించాను. ఆయన ఆ వ్యాసం చదివి “నువ్వు భవిష్యత్తులో మంచి రచయిత అవుతావు” అన్నారు. అది ఆయన దీవెనగానే తీసుకున్నాను. ఆ విధంగా ఆయన ప్రేరణ/దీవెన నాలోని రచయితను నిద్ర లేపినట్లయింది.

ఈ రోజు సాహితీ రంగంలో నిలదొక్కుకుని, కవిగా, కథకుడిగా, వ్యాస రచయితగా పేరు సంపాదించుకోగలిగాను. నా వృత్తి దంత వైద్యం అయినప్పటికీ, ప్రవృత్తిగా తెలుగు సాహిత్యం నేను ఊహించని స్థాయికి నన్ను తీసుకెళ్లింది. ఇదంతా బలమైన పట్టుదలవల్ల సాధ్యం అయింది.

ఉపసంహారం:

ఈ ఉదంతం పాఠకులకు అందించడంలో నా స్వార్థం ఏమీలేదు. కానీ ఎవరికైనా ఇలాంటి పరిస్థితులు ఎదురైనప్పుడు, కృంగిపోక, మనసు పాడుచేసుకోక, పట్టుదలతో దైర్యంగా ముందుకు సాగాలనే సందేశాన్ని అందించడమే దీని ముఖ్యోద్దేశం. ‘కృషి ఉంటే మనుష్యులు ఋషులౌతారు’ అన్నది ఒట్టిమాట ఏమాత్రం కాదు.

(ఇంకా ఉంది)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

Tags: Column Dr. K. L. V. Prasad Feature Gnapakala Pandiri Sanchika telugu magazine telugu online magazine telugu online magazines telugu sahityam telugu web magazine telugu-online-magazine telugu-webs-magazine కాలమ్జ్ఞాపకాల పందిరి డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ఫీచర్సంచిక

1

కె.ఎల్. వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 6:10 am
నా..ఈ వ్యాసాన్ని
అందంగా అలంకరించి
అందించిన, పత్రికా యాజమాన్యం కి
సంపాదక వర్గానికి
హృదయ పూర్వక కృతజ్ఞతలు.
___డా.కె.ఎల్. వి.ప్రసాద్
హనంకొండ..4
9866252002

Reply
2

Sagar Reddy
April 26, 2020 at 7:13 am
వారు అలా ఎందుకన్నారో తెలియదుకాని సర్ ఆ మాటలు మీలోని ప్రతిభకు మరింతమెరుగులు దిద్దాయి. అయితే ఆ మాటలతో క్రుంగిపోక దీక్షగా సాగిన మీ ప్రయత్నం అభినందనీయం మరియు ఇప్పటి తరానికి ఆచరణీయం సర్ . మంచి సందేశం సర్ ఇది. మీకు హార్ధిక అభినందనలు

Reply
1. 2.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 8:13 am
  సాగర్ రెడ్డి గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  మీ స్పందన అద్భుతం.
  
  Reply
3

కె.ఎల్ వి ప్రసాద్
April 26, 2020 at 7:28 am
ఒక్కోసారి మనం ఊహించని రీతి లో ఎదుటివాళ్ళ ఉంటుంది … దాన్ని పాజిటివ్ గా తీసుకోగలిగే వయసుకానీ , పరిణతి కానీ లేని రోజుల్లో జరిగిన సంఘటన పేర్కొనడం అవసరమే , ఎందుకంటే ప్రతి వ్యక్తి కూడా ఎదుర్కొనే సన్నివేశమే కనుక … అయితే కొందరి కి తొలినుండే ప్రోత్సాహం లభించవచ్చు , కాని అందరి విషయం లో అది వీలుపడదు …. అక్కడే టర్నింగ్ పాయింట్ ఉంటుంది … మనం విజయం సాధించడానికి అటువంటి కామెంట్స్ మనలో కసిని , పట్టుదలనూ పెంచాలి తప్ప నీరసాన్ని , నిరాశను , నిస్పృహను పెంచితే గోవిందా !!! మునిగిపోతాం అంతే … అక్కడే మీ పట్టుదల మిమ్మల్ని ఈ రంగంలో స్థిరపరచింది … ఒక రకంగా ప్రేమానందం గారు అలా అనడం వల్ల మంచే జరిగింది … వారు బహుశా ఆశ్చర్యం తో ఆ మాట అన్నా అని ఉండొచ్చు .. వారికి ఏ నెగిటివ్ థాట్ కూడా ఉండి ఉండక పోవచ్చు … ఆ మాటే మీకు బూస్టింగ్ డోస్ లాగా పనిచెయ్యడానికి ప్రధాన కారణం ఏదన్నా క్రియేటివ్ వర్క్ చెయ్యాలనుకున్న మీ సంకల్పమే కారణం .. అదే మిమ్మల్ని త్వర పెట్టి మళ్ళీ వారివద్దకే నడిపించి వారి ఆశీస్సులకు కారణమైంది …🙏🙏

____గన్నమరాజు గిరిజామనోహర్ బాబు
సాహితీ వేత్త
హనంకొండ.

Reply
1. 3.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 3:01 pm
  గురువు గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  
  Reply
4

Sarasi
April 26, 2020 at 8:15 am
ఒక మెప్పు ఆకాశాని కెత్తేస్తే ఒక విమర్శ కుంగదీస్తుంది. అది ఒక బలహీనత (నాకూ వుందీ జబ్బు). సన్మానావమానాలను సమదృష్టితో ఆస్వాదించే గొప్ప గుణం అలవడాలి. అదంత సులభం కాదు. దాన్ని ఒక అనుభవంగా (stepping stone అనొచ్చా?) స్వీకరించి మార్గాన్ని సుగమం చేసుకున్న ప్రసాద్ గారిని మెచ్చుకుంటున్నాను.

Reply
1. 4.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 9:54 am
  సరసి గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  
  Reply
5

కాంచనపల్లి రాజేంద్ర రాజు
April 26, 2020 at 8:24 am
మీలో మంచి రచయిత ఉన్నాడు కాబట్టే
మంచి జ్ఞాపకాలు మీకు ఉన్నాయి

ఆ మౌన జ్ఞాపకాల నీ మాటల రూపంలో ఈనాడు మాతో పంచుకున్నందుకు చాలా సంతోషంగా ఉంది గురువుగారు

కొనసాగించండి బాగుంది

Reply
1. 5.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 6:14 pm
  రాజు గారు…
  మీ..అమూల్యమైన స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
6

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 8:41 am
చదివాను…. బాగుందండీ…. ఇది సీరియలా….అనుభవాల అక్షరీకరణ….👌👏
__svln శర్మ
రిటైర్డ్ రేడియో గ్రాఫర్, కవి
హైదరాబాద్.

Reply
7

Jayapal Reddy Challa
April 26, 2020 at 9:06 am
Premanandam gaaru anna daanini prasamsagaane teesukovaali….kaani appudu …chinna vayasulo alaa badha padatam sahajame…kaani praarambhamlo avamaanaalaku guri aina vaare pattudalatho paiki vachharu…mee vishayamlo kooda ade jarigindi.

Reply
1. 7.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 8:01 pm
  జయపాల్ రెడ్డి గారు
  మీ సహృదయ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Reply
8

Sambasiva Rao Thota
April 26, 2020 at 9:21 am
మీ జ్ఞాపకాల పందిరి చదివాను…
దాని కింద కాసేపు సేద దీరాను…
హాయిగా వుంది !!
🙏

Reply
1. 8.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 8:45 am
  ధన్యవాదాలు
  రా వు గారు
  
  Reply
9

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 9:46 am
ౘాలా బాగుంది….ఆనాటి డెంటల్ కాలేజ్ లైఫ్ గుర్తు చేశారు….నా రచనా వ్యాసంగం కూడా అక్కడనుంచే ప్రారంభం అయింది…. ఆకాశవాణి యువవాణిలో….కవితల ప్రసారం…. ఆంధ్ర పత్రికలో కొన్ని వ్యాసాల ప్రచురణ…. గొప్ప అనుభూతులు….మీరు దంత సమస్యలమీద అనేక వ్యాసాలు వ్రాస్తూండేవారు….అవునా…. అప్పట్లో దంతవైద్యంమీద ప్రజల్లో అవగాహనకు అవి ఉపయోగపడ్డాయని నమ్ముతాను….అప్పటి ప్రొఫెసర్లు…మిగతా వైద్యుల ప్రోత్సాహం అలా వుండేది…. అందరికీ వందనాలు…. మీరు ఇంకా మున్ముందు మరిన్ని గొప్ప గొప్ప రచనలు సమాజానికి అందించాలని కోరుకుంటూ….మీ మిత్రం.

___శిష్ట్లా వి.ఎల్. ఎన్.శర్మ
దంత వైద్య కళాశాల పూర్వ ఉద్యోగి
హైదరాబాద్.

Reply
1. 9.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 9:58 am
  శర్మా జీ….
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  
  Reply
10

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 9:52 am
Namaste klvgaru it is true in every person one great memory which was not forgettable for ever

____Naga Laxmi kameswari.
Vijayawada
(My Inter classmate)

Reply
1. 10.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 9:57 am
  కామేశ్వరి గారు,
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  మీ స్పందన ప్రశంశనీయం.
  
  Reply
11

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 10:12 am
నమస్కారం సార్..మీ మొదటి ప్రయత్నపు శీర్షిక చాలా మందికి అవసరం.చదువుకు సరిపోను శీర్షికతో వ్రాయబడ్డ మీ వ్యాసం ఆనాటి ఆచార్యుల చేతికి అందినా సార్ధక నామధేయుడు కాకపోవచ్చు. ఆచూపులో ఏమున్నా ఈరోజు తెలుగు సాహిత్యం సుసంపన్నం చేసుకునేలా మీ రచనలు,మీ ద్వారా నిర్వహించ బడుతున్న సంస్థలు ఉన్నాయి.సరళమైన పదాలతో ,తోటి వ్యక్తులతో మాట్లాడుతున్నామా! అనే రీతిలో సాగుతుంటాయి.
ఇది నిజంగా చలువ పందిరి.
నమస్కారాలతో.!

____డా. మల్లికార్జున్,పి.హెచ్. డి
జానపద విజ్ఞాన కేంద్రం
వరంగల్

Reply
12

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 10:17 am
[26/04, 10:06] Ramesh Councillar: జ్ఞాపకాల పందిరి బాగుంది సర్, పూర్తిగా చదివాను.
[26/04, 10:14] Ramesh Councillar: మీ మాస్టర్ ప్రేమ నదం సర్, అలాగే మీ అన్నయ గారు మీకు inspiration గా ఉన్నారో, నాకు మీరు రోల్ మోడల్ సర్, మిమ్మల్ని చూసి కథలు రాయడం, స్టేజ్ పై మాట్లాడటం నేర్చుకున్నాను. సర్… lock down అయిపోయిన తరువాత కలుస్తాను సర్……💐💐💐💐💐🙏🙏🙏🙏🙏🙏

_____కె.రమేష్.
కౌన్సిలర్ _ఎయిడ్స్ కంట్రోల్
జిల్లా ఆసుపత్రి
మహబూబాబాద్.

Reply
13

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 10:22 am
మీ జ్ఞాపకాలు అపురూపాలు

______తంగెళ్ల శ్రీ దేవిరెడ్డి
తెలుగు పండితులు
మహబూబ్ నగర్.

Reply
14

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 11:14 am
చాలా బాగుంది సర్, నేటి తరం పిల్లలకు మంచి మార్గదర్శకం సర్, లింకు పంపినoదుకు ధన్యవాదాలు సర్ 🙏🏻🙏🏻

______భూమెశ్వర్. కే
ఆకాశవాణి
నిజామాబాద్

Reply
15

గుండె బోయిన శ్రీనివాస్
April 26, 2020 at 11:58 am
బాగుంది సార్, మీ అనుభవం !
కొత్త వాళ్లకు ప్రేరణనిచ్చేట్టుగా వుంది !!
– – – : గుండెబోయిన శ్రీనివాస్
– – – ; హన్మకొండ

Reply
1. 15.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 2:45 pm
  శ్రీనివాస్…
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Reply
16

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 12:28 pm
జస్ట్ ఇప్పుడే చదివానండీ.. చాలా చాలా చక్కగా చెప్పారు.. ఆనాటి రోజుల్లో మొదలైన రచన పట్ల మీ ఆశక్తి పట్టుదల ప్రతీ ఒక్కరికీ అవసరం.
స్పూర్తివంతమైన వ్యాసం చాలా చక్కగా ఉంది. మాకు పంచినందుకు ధన్యవాదాలు సర్ 🙏 మీకు అభినందనలు 💐 💐

__కోడే.యామినీ దేవి
కవయిత్రి
హైదరాబాద్.

Reply
1. 16.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 9:11 pm
  మేడం
  మీ స్పందన కు
  హృదయపూర్వక
  ధన్యవాదాలు .
  
  Reply
17

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 12:32 pm
V.nice.ad inspirational ..
pl.continue.
Congratulations.

________mrs.padmaja
House wife
Hyderabad.

Reply
1. 17.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 28, 2020 at 6:45 am
  పద్మజ గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Reply
18

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 12:52 pm
ప్రతి వారం ఎదురుచూపులు సర్. మంచి పాఠం లాగ ఉంది

_____సాగర్ రెడ్డి.
కవి
చెన్నై *

Reply
1. 18.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 2:10 pm
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Reply
19

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 2:30 pm
Recollection of memorable olden days. By the way who took your Kavitha to premanandam sir.

____prof(rtd)Manjula.MDS
TARANAKA
HYDERABAD.

Reply
1. 19.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 3:35 pm
  డా.మంజుల గారూ
  మీ స్పందనకు
  హృదయ పూర్వక ధన్యవాదములు.
  
  Reply
20

లక్ష్మీ పద్మజ దుగ్గరాజు
April 26, 2020 at 3:06 pm
నిజమే డాక్టర్ గారూ ఎవరైనా మనల్ని కించపరిచినప్పుడు
క్రుంగి పోకుండా,, ఇంకా పట్టుదలతో కృషి చేసి విజయం సాధించి మనల్ని కించపరిచిన వారు అవాక్కయ్యేలా చేయాలి,, మీ అనుభవం చాలా మంచి పాఠం,, ధన్యవాదములు

Reply
1. 20.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 9:33 am
  లక్ష్మి గారు
  మీస్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
21

Jhansi Koppisetty
April 26, 2020 at 3:18 pm
Personality Development అనీ విజయానికి ఎన్నో మెట్లనీ ఏవేవో భారీ ఎత్తున ప్రత్యేక పుస్తకాలు వచ్చాయి.. నిజానికి అవి ఎంతవరకూ ఉపయోగపడతాయో నాకు తెలియదు. సహజ సరళమైన భాషలో మీ ఈ జ్ఞాపకాలు చదివినవారి వ్యక్తిత్వ వికాసానికి తప్పకుండా దోహదపడతాయని నాకనిపిస్తుంది. wonderful memories Sir…. waiting for your next valuable memory….

Reply
1. 21.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 4:40 pm
  ఝాన్సీ గారూ,
  బాగా చెప్పారు. మీ స్పందన
  అర్ధవంతంగా ఉన్నది.
  ధన్యవాదాలు మీకు *
  
  Reply
22

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 4:32 pm
నాకూ 17 ఏళ్లప్పుడు ఇలాంటి అనుభవమే ఎదురైంది…. జిల్లా కవితల పోటీలో మొదటి బహుమతి వచ్చింది…తీరా బహుమతి ప్రధానం రోజున నా పేరు పిలవగానే…స్టేజి పైకి వెళ్ళా….ప్రధాన కర్త నన్ను చూసి….ఇంత చిన్నమ్మాయి ఇలాంటి కవిత రాసిందా….మీ టీచర్స్ ఎవరో రాసి ఇచ్చి ఉంటారు అనేశారు మైక్ లో …నాకు బాధేసింది…అయితే అక్కడే ఉన్న మీలాంటి పెద్దాయన ప్రతిభకు వయస్సుతో సంబంధం ఏమిటండి అని నా తరుపున మాస్ట్లాడేసరికి…అవతలి ఆయనకి ఉక్రోషం వచ్చింది… అయితే ఇప్పటికి ఇప్పుడు…ఒక కొత్త టాపిక్,పది నిమిషాలా టైం ఇస్తాను రాయమనండి అన్నారు…నేను ధైర్యంగా రాస్తా అన్నాను…రాయించారు…కవిత చదివాక అంత పెద్ద అతిధి సారీ చెప్పి…నేను గెలుచుకున్న బహుమతితో పాటూ వారూ ప్రత్యేకంగా నగదు బహుమతి ఇచ్చారు….కాలేజీలో గోప్ప పేరూ వచ్చేసింది….మీ జ్ఞాపకం నాకు ఆ రోజును జ్ఞాపకం చేసింది..
నేను ఆ రోజు భయ పడి ఉంటే ఎలా ఉందునో అని ఇప్పుడు తలుచుకుంటే భయం వేస్తోంది….ఇలాంటి జ్ఞాపకాలు నేటి కీ,నాటికీ ఎవరికైనా అత్యవసరమే… మీరు పంచుకున్న జ్ఞాపకం చాలా ఆత్మవిస్వాశాన్ని ఇస్తుంది మనస్సుకు తీసుకొనే ఎవరికైనా… మీరు ఇలాంటివి మరిన్ని పంచండి సర్🙏
___నాగజ్యోతీ శేఖర్,
రచయిత్రి _కవయిత్రి
కాకినాడ

Reply
1. 22.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 11:02 am
  జ్యోతి
  మీ అమూల్యమైన
  స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
23

గుండె బోయిన శ్రీనివాస్
April 26, 2020 at 4:35 pm
నమస్తే సార్ !
మీ అనుభవం బాగుంది ,కొత్త వాళ్లకు ప్రేరణనిచ్చేలా !!💐💐💐💐

Reply
1. 23.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 12:55 pm
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Reply
24

చిట్టె మాధవి
April 26, 2020 at 5:50 pm
మీ అనుభవాలను మాతో జ్ఞాపకాలుగా పంచుకోవడం చాలా బాగుంది సర్.ఇలాంటి వ్యాసాలు ఎంతో మందికి వ్యక్తిత్వ వికాసానికి తోడ్పడుతుంది…మీకు ధన్యవాదాలు మరియు మీ కృషికి పట్టుదలకు అభినందనలు💐

Reply
1. 24.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 9:28 am
  అమ్మా..
  ధన్యవాదాలు
  మీకు.
  
  Reply
25

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 7:55 pm
Hearty congratulations
Dr. Klv Kavi garu for “Gnyapakalu ” Article
Gnyapakalu is nothing but your own Experience, it’s a Real story, your experience may be ideal to so many people for their future Torguet.
You had two turning points
One is you got an angry in right angle like ‘pattudale Vunte kagaladu – Marobrahma ‘ like that you proved yourself in great manner to your professor.
Second one ‘ Krushi Vunte manusulu Rushuloutharu ‘
Like that with great intrest n practice you became great KAVI at present. Its a great Achievement. Succeed in your life n reached your Torguet.
Hats off……….
Your Gnyapakalu will take into consideration for younger generation may reach hights of their Torguets.
Expecting many more Gnyapakalu from your Heart.
Thank you sooooomuch
Dr. Saab…….kavi……. Saab.

___డా .ఓ.నాగేశ్వరరావు
సీనియర్ డెన్టల్ సర్జన్
హైదరాబాద్

Reply
1. 25.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 26, 2020 at 10:04 pm
  మీ అమూల్యమైన
  స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు మీకు *
  
  Reply
26

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 26, 2020 at 10:01 pm
చాలా స్ఫూర్తి వంతంగా ఉంది sir 👋 💐

___డా.సుజాత.దేవ
రేడియోలజిష్ట్
వెన్నెల డయాగ్నోస్టిక్ సెన్టర్
విజయవాడ.

Reply
1. 26.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 11:03 am
  డా క్టర్ గారూ నమస్తే,
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Reply
27

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 27, 2020 at 11:20 am
ఈ వారం మీ జ్ఞాపకాల పందిరి మమ్మల్ని ఏ విధంగా అలరిస్తుందా అని ఉత్కంఠగా ఎదురు చూస్తున్న మాకు ఓ గొప్ప సందేశాన్ని అందించింది.మీ పట్టుదల సడలిపోని గుండె ధైర్యం మరొకరిలో స్ఫూర్తిని నింపేలా ఉన్నాయి. నిజంగా ఆ పరిస్థితి లో ఇంకెవరైనా ఉంటే అక్కడితో ఆ ప్రస్థానం ఆగిపోయేది . కానీ మీ కృషి ఎనలేనిది . ఎక్కడ మీ మనసు బాధ పడిందో అక్కడే దానిని మీ తిరుగులేని ప్రతిభ తో సాంత్వన పరిచారు అందుకు మీకు మీరే సాటి సార్. హృదయపూర్వక అభినందనలు మీకు. మీఅనుభవాల జ్ఞాపకాల పందిరి చదివిన ప్రతి సారి మాలో ఒక స్ఫూర్తిని మిగులుస్తున్నారు .మీ మరొక జ్నాపకాల పందిరిలో మీ అనుభవాల ద్వారా మాకొక జీవిత పాఠం దొరుకుతుందని ఆశిస్తున్నాము🙏🙏🙏🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍

____అఫ్సర్. వలీషా
రచయిత్రి/కవయిత్రి
ద్వారపూడి
తూ.గో. జి

Reply
1. 27.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 27, 2020 at 12:23 pm
  అమ్మా
  మీ స్పందన కు
  హృదయపూర్వక
  ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
28

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 29, 2020 at 10:54 am
Nijame negative comments ki konthamandi kungipotaaru.Mari konthamandi pattudalatho varemito nirupinchukuntaaru. Adi andari valla kaadu. But you proved yourself.👏👏

__పద్మ.పొన్నాడ
నరసాపురం .

Reply
29

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 29, 2020 at 11:26 am
పద్మ గారూ
ధన్యవాదాలు మీకు*

Reply
30

Bhujanga rao
June 9, 2021 at 12:03 pm
ఈ ఎపిసోడ్ బాగుంది.మీ గురువు ప్రేమానందం గారు అన్న మాటలకు కృంగి పోకుండా,పాసిటివ్ కోణంలో ఆలోచించి,వర్తమానంపై దృష్టి పెట్టి,శక్తి సమర్ధ్యాలమీద నమ్మకంతో పని చేస్తే చిన్న మార్పుతో ప్రయోజనము మారుతుందని నిరూపించారు సర్.

Reply