రోజూలాగానే ఆ రోజు కూడా ఉదయాన్నే లేచి, తయారై మార్నింగ్ వాక్కి హుషారుగా బయలుదేరాను. అపార్టుమెంట్లో మేముండేది ఐదో ఫ్లోర్లో. లిఫ్ట్ ఎక్కి గ్రౌండ్ ఫ్లోర్లో దిగి చూస్తే పార్కింగ్లో కార్లన్నీ ఇంకా మత్తు నిద్రలో జోగుతూ ఉన్నాయి. నిన్నంతా మండుటెండల్లో, ట్రాఫిక్ జాముల్లో ఎక్కడెక్కడో ఎంతంతో దూరం ప్రయాణం చేసి, అలసి, సొలసి నీరసించి కళావిహీనంగా ఉన్నాయ్…. పాపం!… అప్పుడే కొంత మంది డ్రైవర్లు కార్లకు మేలుకొలుపు పాటలు పాడుతూ పొడి బట్టతో దుమ్ము దులిపి, తడి బట్టతో మసాజ్ చేసి మరల వాటిని రోడ్లెక్కించడానికి ముస్తాబు చేస్తున్నారు.
బయట కెళ్తూ పోస్ట్ బాక్సుల వైపు కన్నేయడం, నా బాక్సులో ఏమైనా ఉత్తరాలు బయటకు కనిపిస్తే, వాటిని తీసుకోవడం, లేవంటే…. ప్రతి ఆదివారం బాక్సు తెరిచి చూసుకోవడం… నా అలవాటు. అలా చూస్తూ వెళ్తుంటే, అప్రయత్నంగా నా దృష్టి నేలపై పడియున్న పెద్దకవరు మీద కేంద్రీకృతమైంది. ఎవరిదో చూసి వాళ్ల బాక్సులో వేద్దామనే సదుద్దేశంతో నేల మీద పడి వున్న కవరును చేతిలోకి తీసుకొని దువ్వ దులిపి అడ్రసు వైపు చూశాను… అరే!… నా అడ్రస్సే!!. ఎవరిదో పెండ్లి శుభలేఖ. ఎవరు పంపారబ్బా…. డాక్టర్ యల్.వి.కె.ప్రశాంత్, హనుమకొండ… అంటే నా ప్రియ మిత్రుడు ప్రశాంత్… లోపలి కార్డు తీసి చూస్తే… వాళ్లబ్బాయి పెండ్లి, ఖాజీపేటలో…. ఇంక వారం రోజుల్లో… ఓ మైగాడ్… ఎన్ని సంవత్సరాలయింది ప్రశాంత్ని చూసి. దాదాపు ముప్పై సంవత్సరాల పైమాటే… ఇన్ని రోజులు ఎందుకు కలుసుకోలేకపోయామా… అని అనుకుంటే బాధనిపించింది. ఇన్ని సంవత్సరాల తరువాత ఇప్పుడు నా అడ్రసు కనుక్కొని నాకు కార్డు పంపాడు! ప్రశాంత్…. యు ఆర్ రియల్లీ గ్రేట్….!
నిజానికి మా పరిచయం మహబూబాబాద్లో. ఆ తరువాత నేను నిడుబ్రోలు, గుంటూరు, రాజమండ్రి, కరీంనగర్, తెనాలి, శ్రీకాకుళం, బర్హంపూర్ పట్టణాలకు బదిలీలపై తిరుగుతూ, తిరుగుతూ, ఈ మధ్యనే ఉద్యోగ విరమణ చేసి హైద్రాబాద్లో స్థిరబడ్డాను. వాకింగ్ చేస్తున్నానే కాని మనసు అనాలోచితంగా ముప్పై సంవత్సరాల వెనక్కి వెళ్లింది.
***
అప్పట్లో నేను మహబూబాబాద్ ఆంధ్రాబ్యాంక్లో మేనేజర్గా ఉండేవాడ్ని. ప్రశాంత్ ప్రభుత్వాస్పత్రిలో దంత వైద్యుడిగా పని చేసేవాడు. మొదట్లో మా యిద్దరి మధ్య ఒక మేనేజర్… కస్టమర్ రిలేషన్షిప్ ఉండేది. తరువాత రోజుల్లో ఒకరి అభిరుచులు ఒకరు తెలుసుకున్న మీదట, మంచి స్నేహితులమయ్యాం.
ఇక ప్రశాంత్ వ్యక్తిత్వం గురించి చెప్పాల్సి వస్తే…. ఆయన మృదుమధుర భాషి. ఇతరులకు శక్తిమేర సహాయం చేయాలనే తపన ఉన్న వ్యక్తి. ఎవరి మనసును నొప్పించని సున్నిత మనస్కుడు. ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే మంచితనానికి మారు పేరు, ఆదర్శ స్నేహానికి చిరునామా ప్రశాంత్.
ప్రతి రోజూ సాయంత్రం ఆరు గంటలకు నా పనంతా ముగించుకుని, ప్రశాంత్ కోసం ఎదురు చూపులు చూస్తుండేవాడ్ని. తనూ ఆరు గంటలకల్లా మా ఆఫీసుకు వచ్చేవారు. మేమిద్దరం మరో ఇద్దరు మా స్టాఫ్, నలుగురం కలిసి కబుర్లు చెప్పుకుంటూ అలా ప్రధాన వీధిలో నడుచుకుంటూ రైల్వే స్టేషన్కి వెళ్ళి రెండు ఫ్లాట్ఫారాలపై అటూ ఇటూ నడిచేవాళ్లం. ఆ తరువాత ఒక చోట కూర్చుని లోకాభిరామాయణం చెప్పుకొనేవారం. మా ఇద్దరి మధ్య మాత్రం ఒకింత సాహిత్య సంబంధ చర్చలు జరుగుతుండేవి.
వృత్తిరీత్యా ప్రతి రోజూ మేము ఎన్నో ఒడుదుకులకు లోనవుతుంటాం. కాని సాయంత్రానికి అలా మనసు విప్పి మాట్లాడుకుంటూ కొంత సేపు గడిపితే ఎంత ఊరట లభించేది. తిరిగి రాత్రి ఏడుగంటలకల్లా ఇళ్లకు చేరుకునే వాళ్లం.
ఇక పోతే ఆ ఊర్లో ఉండే వి.ఐ.పి.ల జాబితాల్లో మా ఇద్దరి పేర్లు కూడా ఉండేవి. మొత్తంగా మాతో పాటు మరో పది మంది, వివిధ వృత్తుల్లో జీవనం సాగించేవారు మాకు మంచి మిత్రులుగా ఉండేవారు. మేమందరం లయన్స్ క్లబ్లో మెంబర్లం కూడా. హెల్త్ క్యాంప్స్, బ్లడ్ డొనేషన్ క్యాంప్స్, వెటర్నరీ క్యాంప్స్, ట్రీ ప్లాంటేషన్, మరెన్నో సేవాకార్యక్రమాల్లో చురుగ్గా పాల్గొనేవాళ్లం. అప్పుడప్పుడు అందరం కలసి కుటుంబ సమేతంగా విహార యాత్రలకు కూడా వెళ్తుండే వాళ్లం. ఒకరికొకరం చాలా అభిమానంగా ఆప్యాయతగా ఉండేవాళ్లం.
ఎవరింట్లో ఏ చిన్న పాటి ఫంక్షన్ జరిగినా అందరం కలిసి ఎంజాయ్ చేసే వాళ్లం. రోజులు హాయిగా జాలీగా గడుస్తుండేవి.
ప్రశాంత్ దంతవైద్యుడిగా అనతి కాలంలోనే మంచి పేరు సంపాదించుకున్నారు. ఆ క్రమంలోనే, దంతపోషణ, దంత సంరక్షణ మొదలైన విషయాలపై ప్రజలలో ఒక అవగాహన కలిగించే ఆశయంతో మంచి ఆర్టికల్స్ రాసేవారు. ఆయన రచనలు తేలికపాటి భాషా ప్రయోగంతో, సాధారణ వ్యక్తులు సైతం సులభంగా అర్ధం చేసుకునే రీతిలో కొనసాగేవి. కొన్ని దినపత్రికలు, వార పత్రికలు, మాస పత్రికలు కూడా ఆ ఆర్టికల్స్ని ప్రచురిస్తుండేవి. అప్పుడప్పుడు ఆల్ ఇండియా రేడియోలో కూడా దంత సమస్యలపై ప్రసంగాలు చేస్తూ శ్రోతల సందేహాలకు తగిన సూచనలు చేసేవారు.
ముద్రించబడిన ప్రతి ఆర్టికల్ని నాకు చూపించి, చదివి అభిప్రాయం చెప్పమనేవారు. చాలా బాగుండేవి. అలాంటి సందర్భాల్లో నేనంటుండేవాడ్ని…. “ప్రశాంత్… ఇంత బాగా రాస్తున్నారు. ఇక మీరు కథలు కవితలు, నవలలు కూడా రాయడం మొదలు పెడితే బాగుంటుంది. వాటి ద్వారా…. సమాజానికి ఉపయోగపడే సందేశాలను పంపిస్తూ, ఇతోధికంగా సమాజ సేవ కూడా చేయచ్చు కదా…! ఆలోచించండి…” అంటూ ఉచిత సలహా ఇస్తుండేవాడ్ని.
“ఆ… అది మనవల్ల కాదు లెండి… ఏదో ఇలా ఉండనివ్వండి” అంటూ మాట దాటేస్తూండేవాడు ప్రశాంత్.
ఏమనుకున్నాడో ఏమో కాని ఒక రోజు ప్రశాంత్ ‘ప్రయత్నం చేస్తేపోయేదేముంది..!’ ఒక మంచి కథ వస్తుందేమో అనుకొని, వెంటనే తన ఆలోచనలకు పదును పెట్టాడు. అప్పుడే స్వాతి వారపత్రికలో బాపు బొమ్మకు తన మొదటి కథ ‘ఆయుధం’ వ్రాయడం, అది వారికి నచ్చి ప్రచురించడం జరిగింది. ముద్రించబడిన ఆ కథను ప్రశాంత్… నాకు చూపించినప్పుడు ఆశ్చర్యచకితుడనవడం నావంతయింది.
ఆ తరువాత రోజుల్లో నాకు ఆ ఊరి నుండి బదిలీ అయింది. ముప్పై సంవత్సరాల తరువాత ఈ శుభలేఖ ద్వారా మరల ఈ రోజు మనసంతా, నేస్తం ప్రశాంత్ స్నేహం తాలూకు జ్ఞాపకాలతో నిండిపోయింది.
అంత మంచి స్నేహితులం కాదా! మరి గతించిన ఈ ముప్పై సంవత్సరాల కాల వ్యవధిలో మాట్లాడుకోలేదు… కలుసుకోలేదు… ఎందుకిలా జరిగింది… అందుకు ప్రత్యేకంగా చెప్పుకోదగిన కారణాలంటూ ఏమీ లేవు. అప్పుడనిపించింది…
ఎవరు…. ఎప్పుడు… ఎందుకు… ఎక్కడ… కలుస్తారో… ఎందుకు విడిపోతారో…. మరల ఎప్పుడు, ఎందుకు, ఎక్కడ… కలుస్తారో…. అంతా ఆ విధి నిర్ణయిస్తుందని.
ఇప్పుడు మా ‘మలి కలయిక’ కూడా ఆ కోవలోనిదే అయ్యుండచ్చు.
అందుకే… ఈ మలి కలయిక తుది కలయిక కాకుండా… నిరాటంకంగా, నిర్విఘ్నంగా… నిరంతరం…. కొనసాగాలని మనస్పూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.
మార్నింగ్ వాక్ పూర్తి చేసుకుని ఇంటికి రాగానే మదిలో శరవేగంగా పరుగిడుతున్న ఆలోచనలకు సడన్ బ్రేక్ వేసి లాప్టాప్ ముందు కూర్చున్నాను. పెండ్లికి ఇంకా వారం రోజులు మాత్రమే టైం వుంది. ఏ మాత్రం కాలయాపన చేయకుండా ఆన్లైన్లో ఖాజీపేటకు పెండ్లి రోజుకు రానూ పోనూ రైలు టిక్కెట్లు రిజర్వ్ చేసుకున్నాను. ఒక సారి ప్రశాంత్తో ఫోన్లో మాట్లాడాలనిపించింది. శుభలేఖ పైన ఉన్న మొబైల్ నెంబరుకి ఫోన్ చేశాను. అవతల ఫోన్ రింగవుతుంది. ప్రశాంత్తో మాట్లాడబోతున్నందుకు…. ఏదో ఉత్కంఠ… ఉద్వేగం… నోట మాట పెగలట్లేదు. ఇంతలో… అటునుంచి
“హలో… ఎవరండీ… డాక్టర్ ప్రశాంత్ హియర్.”
యస్…. అదే స్వరం… అదే మాట తీరు…. ఏం మారలేదు.
“హలో…. ప్రశాంత్… సదానంద్ ఫ్రం హైదరాబాద్.”
“ఓ… ఎన్నాళ్లకెన్నాళ్లకు… హౌ ఆర్ యూ.”
“వెరీ…. ఫైన్….”
అంటూ…. కొంచం సేపు కుశల ప్రశ్నలు…. జవాబులు…. కార్యక్రమం ముగిసిన తరువాత ఫ్యామిలీ గురించి మాట్లాడుకున్నాం. అలా చాలా విషయాలు మాట్లాడుకున్నాం. పెండ్లి పనుల్లో బిజీగావున్న ప్రశాంత్… “ఆ! పెండ్లికి వస్తున్నారు కదా, మిగతా విషయాలు అప్పుడు మాట్లాడుకుందాం!! ఎదురు చూస్తుంటాను…” అన్నాడు.
“తప్పకుండా… మరి ఉంటాను” ఫోన్ కట్ చేసాను.
ఫోన్ సంభాషణలో నా కర్థమైంది ప్రశాంత్ ప్రస్తుతం ఒక డాక్టరు మాత్రమే కాదు.. సాహితీ ప్రపంచంలో పరిచయం అవసరం లేని ఒక పెద్ద రచయిత. ఆయన రచించిన కవితలు, కథలు, నవలలకు తెలుగు పాఠకులు నుండి విశేషమైన ఆదరణ లభించింది. నన్ను మరీ ఆశ్చర్యపరచిన విషయం ఏమిటంటే… తను రచయితగా ఇంతలా ఎదగడానికి నేనే కారణమట!…. అదెలా అంటే తన మొట్టమొదటి కథ వ్రాయడానికి నా ప్రోత్సాహమే కారణమట! ఆ తరువాత రచనా వ్యాసంగంలో వెనుదిరిగి చూసింది లేదట!
ఈ మధ్యనే ఒక పత్రిక వాళ్ళు తనను ఇంటర్వ్యూ చేస్తూ… “వైద్య వృత్తిలో రోజంతా తీరిక లేకుండా వుండే మీరు ఒక రచయితగా రూపాంతరం చెందడానికి వెనుక ఏమయినా కథ ఉందా…” అని అడిగారట!
అందుకు తాను చెప్పిన సమాధానాన్ని వాట్సప్లో పంపుతాను… చూడమన్నాడు ప్రశాంత్. వెంటనే వాట్సప్ ఓపెన్ చేశాను. పత్రికా విలేకరి అడిగిన ప్రశ్నకు ప్రశాంత్ చెప్పిన జవాబు సారాంశం…. ఆయన మాటల్లోనే….
“నా మొదటి కథ ‘ఆయుధం’ బాపు బొమ్మకు కథ రాయడం. అది స్వాతి వారపత్రిక వారికి నచ్చి ప్రచురిచడం నా అదృష్టం.
అవి నేను మహబూబాబాద్ ప్రభుత్వ ఆసుపత్రిలో దంత వైద్యుడిగా పని చేస్తున్న రోజులు. అప్పటికే దంతవైద్య విజ్ఞానానికి సంబంధించిన వ్యాసాలు అనేక పత్రికలకు రాసి వున్నాను. ఒక ప్రాంతీయ పత్రికకు వారం… వారం… రాస్తున్నాను.
ఆ నేపథ్యంలో అప్పుడు ఆంధ్రాబ్యాంకులో మేనేజరుగా పని చేస్తున్న నా మిత్రుడు, శ్రీ వనం సదానంద్…. చనువు కొద్దీ… కాస్త సెటైర్గా… ‘ఎప్పుడూ ఆ వ్యాసాలేనా… కథలు రాయొచ్చు కదా!’ అన్నాడు. అప్పటికే, నేను కథలు రాయడానికి ప్రయత్నం చేసి సాధ్యం కాక…. ఆ ఆలోచనను తాత్కాలికంగా ప్రక్కన పెట్టాను. సదానంద్ మాత్రం నన్ను కథలు రాయమని చెప్తూనే వుండేవాడు. ఏది ఏమైనప్పటికి సదానంద్ మాటలు నాలోని కథా రచయితను మేల్కొలిపినట్టు అయింది. ఆ వారం ‘స్వాతి’ పత్రికలోని బాపు బొమ్మకు ‘ఆయుధం’ అనే పేరుతో కథ రాసి పంపిస్తే మరుసటి వారం ‘స్వాతి’లో వచ్చింది. సదానంద్ని ఆశ్చర్యపరిచింది. తరువాత, ఆ కథ చదివిన స్వర్గీయ శ్రీ పి.వి రమణ, శ్రీ పేర్వారం జగన్నాధంగారు కూడా నన్ను కథలు రాయమని ప్రోత్సహించారు. వారి ఆశీర్వాద ఫలితమే ఈ రోజు నేను ఒక రచయితగా గుర్తింపు పొందడం.”
డాక్టర్ ప్రశాంత్ చెప్పిన ఆ సమాధానాన్ని ఒకటి రెండు సార్లు చదువుకున్నాను. ఎప్పుడో ముప్పై సంవత్సరాల క్రితం నేను ఇచ్చిన ఒక చిన్న సలహాను ఇంకా గుర్తుంచుకుని, ఆ సలహానే తను పెద్ద రచయిత అవడానికి నాంది పలికిందని తనలో లోపల అనుకోవడమే కాకుండా, బాహాటంగా… పది మంది తెలిసే విధంగా చెప్పడం అనేది…. నిజంగా ప్రశాంత్ గొప్పతనానికి, వినమ్రతకు అద్దం పడుతుంది.
‘హేట్సాఫ్… టు…. యు ప్రశాంత్’ అని మనసులోనే అభినందించకుండా ఉండలేకపోయాను.
ఆంధ్రాబ్యాంకు లో ప్రాంతీయ అధికారి హోదా లో ఉద్యోగ విరమణ చేసిన తరువాత , తన కెంతో ఇష్టమైన రచనా వ్యాసంగాన్ని ఎంచుకొని , కథలు,నాటికలు,నవలలు వ్రాస్తూ ముందుకెళ్తున్నారు.
నేను వ్రాసిన “మలి కలయిక” అనే ఈ కథను “సంచిక”లో ప్రచురించి నన్ను ప్రోత్సహించి నందుకు సంచిక టీమ్ సభ్యులకు , ప్రత్యేకంగా , సోమశంకర్ గారికి , మురళీ కృష్ణ గారికి హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు …!! 🙏🙏🙏
మలికలయిక * కథ రాసి ,ఇద్దరు స్నేహితుల స్నేహబంధాన్నీ వారితో కలసినడచిన సాహిత్య అనుబంధాన్నీ , మితృలు సాంబశివరావు గారు ,మంచి కథారచయితల జాబితాలో చేరిపోయారు.ఒక స్నేహబంధాన్ని ,జ్ఞాపకం పెట్టుకుని ,దాన్ని కథగా మలచగలగడం ,పాఠకుడిని సునాయాసంగా కథను చదివించేలా ముందుకి తీసుకుపోవడం ,గొప్ప కళ . అది సాంబశివరావుగారు సాధించారు. ఉద్యోగ విరమణానంతరం ,రచయిత కలం పదునెక్కడం ,గమనించదగ్గవిషయం.కథలు , నవలలు ,నాటికలు ,జ్ఞాపకాలు ,మొదలయిన రచనా వ్యాసంగంతో ,తారాజువ్వలా దూసుకుపోతున్న రచయిత అభినందనీయులు. ఈ కథ చదివినతర్వాత ..ఇదేదో ,గురుదక్షిణ గా రాసి న ,కథలా అనిపించింది. సాంబశివరావు గారికి హృదయపూర్వక శుభా … కాంక్షలు. ____డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్ హనంకొండ.
ప్రసాద్ గారు ! మీరు చెప్పినట్లుగా , ఇది గురుదక్షిణే! నేను రచనావ్యాసంగం మొదలెట్టినప్పటి నుండి నన్ను వెన్నుతట్టి నడిపిస్తూ,రచనలలో మెళకువలు నేర్పిస్తూ,నిరంతరం నన్ను ప్రోత్సహంచే మీకు ఇంతకంటే ఏమివ్వ గలను ….. మీ శిష్యుడనయినందుకు గర్వపడుతూ మీకు ధన్యవాదాలు తెలుపు కుంటూ … తోట సాంబశివరావు 🙏🙏🙏
కథ చాలా బావుంది . సమకాలికుల జీవితపు పుటలలోని పంక్తుల వలే , పునః స్మరించుకున్నట్లు అని పిస్తోంది .మీలోని రచయితకు నమస్సులు ……KRISHNA KUMAR SATELLI.
కృష్ణకుమార్ గారు! మీ అభినందనలకు ధన్యవాదాలు!! 🙏
సాంబశివ రావు గారు నమస్కారములు. మీరు వ్రాసిన స్వీయ కథ బాగుంది. మీయొక్క స్నేహం ఇలాగే కొనసాగాలని కోరుకుంటున్నాను. మీ స్నేహము ఇతరులకు కూడా ఆదర్శం గా ఉంటుందని ఆశిస్తున్నాను.
నాగలింగేశ్వరావు గారు! మీరు వెలిబుచ్చిన అభిప్రాయాలకు ఆకాంక్షలకు ధన్యవాదాలు!!🙏
I think you are only Sadanand ….This was happened really… 👍
——— Narendra Kumar Sattenapalli
అవును నరేంద్ర ! ధన్యవాదాలు!
Nice ……while reading we can feel ..👍👍👍
Nagaraju …Guntur
Nagaraju! Thank you very much!!
కథ చాలా బాగుంది సాంబశివరావు గారు
P.Srinivas Hyderabad
శ్రీనివాస్ గారు! ధన్యవాదాలు మీకు!!🙏
Beauty of friendship and how some people inspire us to do new things sweet story ……Surya Hyderabad
Surya Garu! Thanks for your appreciation and understanding the subject in it’s true spirit…..🙏
స్నేహం గురించి చాలా బాగా చెప్పారు సార్.గాడ్ ఇచ్చిన గిఫ్ట్ స్నేహం.స్నేహం అతిమధురమైనది. చాలా బాగుంది కథ. అభినందనలు సార్.
సంగీత గారు! స్నేహం గురించి ఎంత చెప్పుకున్నా తక్కువే… మధురమైనది ….మరపురానిది…. నిత్యమైనది …స్నేహం!! కథ మీకు నచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా వుంది !! ధన్యవాదాలు మీకు ..!!!🙏
Beautiful writing! Flow chaalaa baagundi. 👍👏
Thank you for sharing.🙏
Forwarding it among my contacts. 🙏
From Shiva Prasad Motivational Trainer Hyderabad
ShivaPrasad Garu! Thanks for your appreciation and special thanks for sharing with your contacts …🙏🙏🙏
సాంబశివరావు గారూ, నిజమే మీరు రాసినది. ఎవరో ఒకరి ప్రోత్సాహం, ప్రేరణ వలన చాలామంది జీవితాలు గొప్పగా మారాయి, మారుతాయి కూడా. ఇతరులలో ఉన్న talent ను గుర్తించి ప్రోత్సహించినవాడు నిజంగా గొప్పవాడు మరియు అభినందనీయుడు. మీ కలంనుండి మంచి మంచి రచనలు యింకెన్నో రావాలని కోరుకుంటున్నాను. ఒక 20 కథలు రాసిన తరువాత వాటిని ఒక కథాసంపుటముగా ముద్రించవలసినదిగా మనవి.
సుబ్బారావు గారు ! స్నేహం గురించి , ప్రేరణ గురించి చాలా చక్కగా చెప్పారు ! కథా సంపుటి గురించి చెప్పారు…. తప్పక ఆలోచిస్తాను..! మీ అభిమానానికి సర్వదా కృతజ్ఞుడనై వుంటాను ..!! 🙏🙏🙏
స్నేహం అనేది ఒక dicionary లాంటిది అందులో మన జీవితంలో బాల్యం నుండి పరిచయమై స్నేహితుల కేటగిరీలోకి చేర్చబడిన అందరి పేర్లు పదిలంగా ఉంటాయి అన్నింటి కన్నా కాలం బలీయమైనది అందరిని ఎదో కారణాలతో విడదీస్తుంది కానీ ఒక్క సరి మన స్నేహితుడి పేరు వినబడితే చాలు వాళ్ళు మన మదిలో మెదలక మానరు మధ్యలో మాటలు లేకపోయినా మన మనసు వారిని తలుచుకున్నట్లే వాళ్లకు కూడా ఖచ్చితంగా మనం స్పురణకు వస్తాము ఈ కదా చదువుతున్నపుడు కూడా నాకు దూరమైన చిన్ననాటి స్నేహితులు గుర్తుకు వచ్చారు స్టోరీలైన్ చిన్నదే కానీ దాని ప్రభావం బలమైనది పెళ్లిళ్లు ఫంక్షన్లు అందుకేనేమో మన మలి కలయిక కోసమేనేమో నాకైతో ఎంతో నచ్చింది ప్రసాద్ సుధాకర్ మురళి భాస్కర్ వంటి ఎంతో మంది గుర్తుకు వచ్చారు
శ్రీనివాస్ ! నువ్ చెప్పినట్లు స్నేహం గురించి ఎంత వ్రాసినా తక్కువే ! రామాయణ భారత భాగవతాల్లో, చరిత్రలో స్నేహం విలువలు నిరూపంచబడ్డాయి… “స్నేహమేరా జీవితం… స్నేహమేరా శాశ్వతం” అన్నారో సినీ కవి… జీవితం సంతోషంగా సాగాలంటే….. Add friends Substact enemies Devide sorrows Multiply joys ….. నీ విలువైన అభిప్రాయాలకు ధన్యవాదాలు !!!🙏
Dear sambasiva Rao Ur story telling is excellent ànd readability is highly appreciable.waiting for ur good. Stories.nice…….. B Rattaiah Tenali AP India
Rattaiah Garu! Thank you very much your nice words … I shall always try to reach your expectations… Thanks for your appreciation,which I always cherish…. 🙏
సాంబశివరావు గారూ, నేను కూడా అప్పుడప్పుడు కథలు, కవితలు రాస్తుంటాను. అవి ‘సంచిక’ కు పంపించాలంటే విధి విధానాలు చెప్పగలరా.
…..Paleti SubbaRao Guntur
Mee personal Whatsup ki pampaanu… Kindly see…. All the Best!👍
Bagundi sir 👌👍
From Srikanth LKP Securities Hyderabad
Thank you very much Srikanth Garu! 🙏
Sir It seems you have put up your past experience and the story seems to be real one. When a story seems to be natural and heart touching it will be remembered forever. Nice cute short story. Thanks Andi
K.Sreenivasa moorthy
Sreenivasa Murthy Garu! What you have told is very much correct… Most of the stories come from real life situations…. Naturally, those are realistic and interesting… Thanks for your appreciation… Thanks for your nice comments,which I always cherish…🙏
కాని వారి ఙ్ఞాపకాలు మాత్రం చిరస్మరణీయం..
కరక్టుగా చెప్పావు అశోక్ ! ఎప్పటికీ మరచి పోలేనిది స్నేహం!! కలకాలంనిలిచేది స్నేహం!!!
Very pleasant to read. The script is simple and story telling is interesting. This reminded me of my association with Sri Sai Kumar, Manager Indian Overseas Bank , Nizamabad during 1979-84. I was working in Indian Bank, Nizamabad. Congratulations to Sri Thota Sambasiva Rao. I wish he will write many more interesting stories in future.
RaghuPrasad Garu! Thanks for appreciating the story! It’s really nice to recollect your friend,Sri Saikumar..! I shall try to come up to your expectations!! Thanks for your good wishes also..! 🙏🙏🙏
Dear Sambasivarao garu , Your favourite Sadanandam is seen again in this story. Hats off to your imagination in building up a good story which inspires and motivates others . This story also may encourage Some to explore and bring out untapped inherent talents within them A good story from you . Best wishes ASN
Suryanarayana Garu! Thank you very much for appreciating the story… Your comments are always inspiring me… Thanks for your encouragement…🙏
Good story sir From Chandrasekhar SBI Nalgonda
Thank you very much Chandrasekhar Garu! 🙏
గురువు గారు చాల చక్కగా రాసారు. కథ చదువుతున్నంతసేపు మీరు మాతో చెప్పినట్లు గానే వుంది. శుభాకాంక్షలు గురువు గారు.🙏🙏🙏👏👏👏
From Sudhaakar Hyderabad
సుధాకర్ గారు ! మీకు ధన్యవాదాలు!! 🙏🙏🙏
మీ కధ చాలా బాగుంది
From Seethakka Hyderabad
సీతక్కయ్య! కథ మీకు నచ్చినందుకు సంతోషం!! మీకు ధన్యవాదాలు !!! 🙏🙏🙏
Good story with old memories. All da best… sir.
From Ramanaiah Ex Vysya Bank Hyderabad
రమణయ్య గారు! మీకు ధన్యవాదాలు!! 🙏🙏🙏
Super and excellent. The way you are presenting the concept and the style in telling the subject is simple and sweet.
Very Great
From Madhusudanarao BBG Hyderabad
Madhusudahan Garu! I am happy to know that you liked the Story….!! Thank you very much for your appreciation!!!
Good annaya From Deepika Hyderabad
Deepika Akkaiah! Thank you very much!! 🙏
Superb. Vanam means thota ,sadanand means From Ravi AB Vijayawada
Hello Ravi! Sadanand … my favourite name!! Here in this story, Ofcourse myself… Thanks for your appreciation!!!! 👍
Sambasivarao I read your Malikalayaka. Excellent keep it up.
From RamanaMurthy Ex AB Visakhapatnam
RamanaMurthy Garu! Thank you very much for appreciating the story… Thanks for your encouragement…. 🙏
👍After pretty a long time read this type of article n felt happy n the value of HUMAN RELATIONSHIP is clearly visible
From TSV Prasad Ex IB President Bhagyanagar Bankers Group Hyderabad
Prasad Garu! Namasthe! Thanks for reading the story and sharing your valuable observations. Thanks for your appreciation and encouragement which I always chrish…. Thank you so much…. 🙏🙏🙏
🌹Mali kakayika, truly inspiring n heart touching👍
From: Shekhar Ex UBI
Shekhar Garu! Thank you very much for your appreciation of the story…. 🙏
Annaiah nice story
From R Bhaskarao Hyderabad
Thank you Brother Bhaskarao.. for appreciating the story … 👍
Mee stories 👌uncle Keep writing👏👏
From :: Sailaja USA
Sailaja Garu! Thank you very much for your appreciation and encouragement which I always cherish…!🙏
సాంంబశివరావుగారూ, మీ కథనం, శైలి చాలా పదునెక్కాయి…ఏకబిగిన చదివించేసారు… చాలా మామూలు విషయాన్ని ఇంత రక్తి కట్టించటంలో మీ రచనా నైపుణ్యం తెలుస్తోంది… స్నేహబంధం గురించి మీ స్వానుభవం ఆధారంగా మంచి కథగా మలిచి ఆసాంతము ఉత్కంఠభరితంగా చదివించారు…ధన్యవాదాలు. మంచి కథ చదివిన తృప్తి కలిగింది.
ఝాన్సీ గారు! మీరు వెలిబుచ్చిన అభిప్రాయాలు నా రచనల మీద నాకు నమ్మకం కలిగించాయి… ఇంకా బాగా రాయాలనే ఉత్సాహాన్ని పెంచాయి… మీలాంటి ఉత్తమ రచయిత్రినుండి మెచ్చుగోలు రావడం నిజంగా నా అదృష్టం…. ధన్యవాదాలు చెప్తూ… మీ అభిమాని, తోట సాంబశివరావు
Another good one from your pen sir. Thanks for sending
From KS Murthy Hyderabad
Thank you very much KS Murthy Garu! 🙏
సదా ఆనంద SS Rao గారూ, మీ “మలికలయిక” మీ స్వానుభవమే .మీరు రచయిత కనుక కార్లు అలిసినట్లు ….వగైరా రంగులద్దారు. చాలా చక్కగా వివరించారు బాగుంది. మీకు అభినందనలు.
…….Ramakrishna Kurnool
రామకృష్ణ గారు ! మీరు వెలిబుచ్చే అభిప్రాయాలు నా కెప్పుడూ ప్రత్యేకమే!! మీ అభినందనలకు నా ధన్యవాదాలు! 🙏
Very nice story telling about friendship
Very nice story telling about friendship expecting more from you .
Jagadish Garu! Thank you very much for appreciating the story.. I shall sincerely try to reach your expectations…. Thanks Andi..🙏
చాలా బాగుంది సార్
From Bhavaani Hyderabad
ధన్యవాదాలు భవానీ గారు !
Your email address will not be published. Required fields are marked *
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
All rights reserved - Sanchika™